![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Mamluk_Barquq_copper_fals_Damascus_1382_1389.jpg/640px-Mamluk_Barquq_copper_fals_Damascus_1382_1389.jpg&w=640&q=50)
ظاهر سیفالدین برقوق
From Wikipedia, the free encyclopedia
ملک ظاهر سیفالدین برقوق نخستین فرمانروای دودمان مملوکان برجی در مصر است. از ۷۸۴ تا ۷۹۱ (قمری) بر مصر[1] و سپس بر شام فرمان راند. برقوق از قوم چرکس بود و در شمال قفقاز زاده شد.[2] او را که به سبب چشمان برجستهاش برقوق میخواندند،[3] از کریمه خریدند و به قاهره آوردند. در قاهره هنگامی که خواجهاش، یلبغا عمری را، که از سرداران سپاه مملوکان بحری بود، کشتند، او را نیز به زندان انداختند. اما از زندان گریخت و در توطئهای برای کشتن سلطان شرکت جست. سلطان پسین او را به فرماندهی سپاه گماشت.[4]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Mamluk_Barquq_copper_fals_Damascus_1382_1389.jpg/640px-Mamluk_Barquq_copper_fals_Damascus_1382_1389.jpg)
برقوق پس از نشستن بر تخت، عبدالرحمان قاضی مالکیان قاهره را از مقامش فروگرفت و ابن خلدون را به جای او گماشت. اما ابن خلدون پس از اندکی از این مقام کناره گرفت و برقوق عبدالرحمان را بر کار پیشین بازگماشت.[1]
برقوق در ۸۱۰ هجری قمری براثر حمله صرع در گذشت[5]