تصریف فعل
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زبانشناسی، تصریف فعل،[1] یا صرف فعل دستوری[2][3] (به انگلیسی: Grammatical Conjugation) ایجاد مشتقات یک فعل از بن آن از طریق تصریف (تغییر شکل بر اساس قواعد دستور زبان) است. صرف فعل ممکن است بر اساس شخص، شمار، جنس، زمان، نمود، وجه، جهت فعل، و/یا دیگر قواعد دستوری نظیر وجه پرسشی، گذرایی، گواهنمایی، انضمام و رابط شماری در برخی زبانها، مانند فارسی، فرانسهای، انگلیسی، آلمانی و... باشد.