سید عبدالله شیرازی
مرجع تقلید شیعه / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیّد عبدالله موسوی شیرازی (۲۳ اسفند ۱۲۷۰ – ۵ مهر ۱۳۶۳) فقیه و مجتهد اصولی و یکی از مراجع تقلید شیعه در سدهٔ بیستم میلادی[1] و از نوادگان احمد بن موسی، معروف به شاه چراغ بود. شیرازی در سال ۱۲۷۰ در یکی از محلات شیراز متولد شد.وی بعدها به جهت شهرتی که پیدا کرد و چون متولد شهر شیراز بود، با نام سید عبدالله شیرازی معروف گردید. او به سبب مبارزات خود علیه انگلیس به همراه خانواده خود مدتی تبعید شد. همچنین وی در واقعه مسجد گوهرشاد مشهد (۱۳۱۴) و واقعه ۹ و ۱۰ دی مشهد (یکشنبه خونین مشهد )نقش مهمی را ایفا نمود.[2]
سیّد عبدالله شیرازی | |
---|---|
عنوان(ها) | آیتالله العظمی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سیّد عبدالله موسوی شیرازی ۲۳ اسفند ۱۲۷۰ |
درگذشته | ۵ مهر ۱۳۶۳ (۹۲ سال) |
محل دفن | حرم علی بن موسی الرضا |
محل اقامت | نجف، شیراز، مشهد |
آثار معروف | عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل کتاب القضاء الدرر المبیض فی منجزات المریض ازاحة الشبهات فی الشک فی الرکعات رفع الحاجب فی الاجرة علی الواجب الرسالة الرجبیة الرسالة الربیعیة فی تصحیح النیابة العبادیة المسألة الرجوعیة فی حکم المطلقة الرجعیة پوشش زن از دیدگاه اسلام امام و امامت از دیدگاه اسلام و … |
تحصیلات | شیراز، نجف |
استادان | سید ابوالحسن اصفهانی آقا ضیاءالدین عراقی محمدحسین نائینی و … |
وبگاه |