سید احمد خوانساری
From Wikipedia, the free encyclopedia
سید احمد قدوسی موسوی خوانساری (زاده ۲ شهریور ۱۲۷۰ در خوانسار – درگذشته ۳۰ دی ۱۳۶۳ در تهران)[1][2] معروف به آیتالله خوانساری فقیه، اصولی، مجتهد، عارف،فیلسوف، و از مراجع تقلید شیعه بود.[3]
سید احمد موسوی خوانساری سید احمد خوانساری | |
---|---|
عنوان(ها) | آیتالله خوانساری |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید احمد قدوسی موسوی خوانساری ۲ شهریور ۱۲۷۰ خورشیدی |
درگذشته | ۳۰ دی ۱۳۶۳ خورشیدی |
محل دفن | مسجد بالاسر حرم فاطمه معصومه، قم |
تحصیلات | خوانسار، اصفهان، نجف |
شاگردان
|
او که در زمانه خود از نمادهای مکتب نجف بود به فقاهت بیش از عرف توجه میکرد و بعضا دارای نظراتی متفاوت از دیگر مراجع بود که او را به دگراندیشی شهره کرده بود. از میان این نظرات می توان به: حلال بودن شطرنج، پاکی اهل کتاب، ولایت نداشتن فقها، و انحصاری نبودن قضاوت برای مردان اشاره کرد.[4]