سرگروه (زبانشناسی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زبانشناسی، سرگروه (به انگلیسی: head) یا هسته (به انگلیسی: nucleus) برای یک گروه (عبارت)، واژهای است که تعیین کننده ی رده نحوی آن گروه است. برای مثال، سرگروه گروه اسمی «آب گرم درحال جوش»، اسم «آب» است.[1]
به صورت مشابه، سرگروه یک ترکیب، ستاک (بن یا ریشه) ای است که تعیین کننده رده معنایی آن ترکیب است. برای مثال، سرگروه ترکیب اسمی «کیفدستی»، واژه «کیف» است، زیرا کیفدستی یک کیف است و نه یک دست.[1]
عناصر دیگر یک گروه یا ترکیب، سرگروه را اصلاح می کنند. از این رو این عناصر وابستههای سرگروه اند.[1]
گروهها و ترکیبهای سرگروه دار، مرکزدرون (endocentric) نام دارند، درحالیکه گروهها و ترکیبهای مرکزبرون(exocentric) (بدون سرگروه) اگر موجود باشند، سرگروه ندارند.[2]
اهمیت اصلی سرگروهها در تعیین جهت شاخهبندی (Branching) است:[2]
- گروههایی که سرگروه آنها در ابتدا قرار دارد، راست شاخه اند.
- گروههایی که سرگروه آنها در آخر است، چپ شاخه اند.
- گروههایی که سرگروه آنها در وسط قرار دارد، ترکیبی از شاخهبندی راست و چپ اند.