زینالعابدین محلاتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آقا زینالعابدین محلاتی از خوشنویسان نامآور خط نسخ و رقاع در اواخر سده سیزدهم و اوایل سده چهاردهم هجری است که در محلات و تهران آثار ارزندهای از خود بهجای گذاشته است.
او فرزند محمد علی[1] یا «محمد بن علی»[2] و شاگرد زینالعابدین اصفهانی ملقب به اشرفالکتاب و معروف به سلطانی بود.[3] سالهای فعالیت زینالعابدین محلاتی را بین ۱۲۷۰ تا ۱۳۲۷ ه. ق و درگذشت او را پس از ۱۳۲۷ ه. ق دانستهاند.[1]