زید بن علی
امام پنجم شیعیان زیدی / From Wikipedia, the free encyclopedia
زید بن علی بن الحسین (۷۴۰–۶۹۸ م. /۱۲۲–۸۰ ه.ق) امام پنجم شیعیان زیدی و فرزند سجاد، امام چهارم شیعیان است. وی، نبردی دو روزه علیه هشام بن عبدالملک، خلیفه اموی، در کوفه صورت داد و در آن کشته شد. شاخهٔ زیدیه از شیعه، پس از او ظهور کرد. زیدیان، او را امام پنجم و جانشین سجاد میدانند و برادرش محمد باقر را به امامت قبول ندارند. وی برای شیعیان دوازده امامی مورد احترام است و علمای دوازده امامی معتقدند که وی هیچگاه ادعای امامت نداشته است.[3]
زید بن علی | |
---|---|
پنجمین امام شیعیان زیدی | |
مشغول به کار ۷۱۴ یا ۷۱۵ میلادی – ۷۳۹ یا ۷۴۰ میلادی | |
پس از | سجاد |
پیش از | یحیی بن زید |
عنوان(ها) |
|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۷۶ هجری قمری ≈ ۶۹۸ میلادی |
درگذشته | ۲ صفر ۱۲۲ هجری قمری ≈ ۷۴۰ میلادی (۴۲ سال) |
محل دفن | کوفه، عراق |
دین | اسلام |
همسر | رایتا بنت عبدالله علوی |
فرزندان |
|
والدین |
|
نامهای دیگر | ابوالحسین (کنیه)[2] |