زبانهای کارنی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای کارنی یا کارن[2] زبانهای نواختبری هستند که توسط حدود هفت میلیون از مردم کارن گویش میشوند. آنها به زبانهای چینی-تبتی وابستگی نامشخصی دارند. زبانهای کارنی با استفاده ازخط برمهای نوشته میشوند.[3] سه شاخه اصلی این خانواده سگاو، پوو و پائو هستند. ترتیب واژگان در این زبانها به صورت نهاد-فعل-مفعول است که در میان زبانهای چینی-تبتی غیر معمول است. به غیر از کارنی، بای و زبانهای چینی، سایر زبانهای چینی-تبتی دارای ترتیب نهاد-مفعول-فعل هستند.[4] این احتمالاً به دلیل تأثیر از زبانهای همسایه مون و تای است.[5]