زبان کاوی
زبان ادبی جزیره جاوه و نیای زبان جاوهای نوین / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان کاوی یا جاوهای باستان (به جاوهای: Bhāṣa Kawi) کهنترین مرحله تأییدشده زبان جاوهای است. این زبان از قرن ۹ تا ۱۵ در بخش شرقی جاوه مرکزی امروزی و همه بخشهای جاوه شرقی در کشور اندونزی رایج بود. کاوی همچنان به عنوان زبان ادبی در سرتاسر جزیره جاوه و همچنین جزایر مادورا، بالی و لومبوک کاردبرد داشت. این زبان دارای وامواژگان بسیاری از سانسکریت بود اما در آن زمان هنوز گونهٔ رسمی کراما پدید نیامده بود.