زبان پنجابی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان پنجابی (به الفبای گورمکهی:ਪੰਜਾਬੀ) یک زبان هندوآریایی است که مردم پنجابی در هند، پاکستان و بیشتر سیکهای پراکنده در دنیا به آن سخن میگویند. این زبان متعلق به زیرگروه هند و ایرانی از خانواده زبانهای هند و اروپایی است که پیوند نزدیکی با زبانهای پوتوری و رومنی دارد. پنجابی زبانی نواختبر است که این ویژگی برای یک زبان هند و اروپایی غیرعادی است. ۶۰ درصد واژگان زبان پنجابی از زبان پارسی گرفته شده است.[3]
اطلاعات اجمالی زبان پنجابی, بیان ...
زبان پنجابی | |
---|---|
ਪੰਜਾਬੀ, پن٘جابی | |
بیان |
|
زبان بومی در | هند، پاکستان |
منطقه | منطقه پنجاب |
قومیت | پنجابیها |
شمار گویشوران | ۱۲۵ میلیون (۲۰۱۱–۲۰۱۵) |
گونههای معیار | Majhi, Malwai, Doabi and Puadhi
|
گویشها | Punjabi dialects
|
| |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | pa |
ایزو ۲–۶۳۹ | pan |
ایزو ۳–۶۳۹ | یکی از:pan – Panjabipnb – Western Panjabi |
گلاتولوگ | panj1256 (Eastern Panjabi)[1]west2386 (Western Panjabi)[2] |
زبانشناسی | 59-AAF-e |
Areas of the Indian Subcontinent where Punjabi is natively spoken | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن