زبان بشاگردی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان بَشاگَردی یا بشاگردی جنوبی که به نامهای بَشاکردی و بَشکَردی نیز شناخته میشود، یک زبان ایرانی جنوب غربی است[4][5] که در جنوب ایران در استانهای هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان گفتگو میشود. این زبان به فارسی، گویشهای گرمسیری و کمزاری مرتبط است.
اطلاعات اجمالی بشاگردی, زبان بومی در ...
بشاگردی | |
---|---|
بشاگردی جنوبی | |
گال ملکی | |
زبان بومی در | ایران |
شمار گویشوران | ۷۰۳۰ (۲۰۰۰)[1] |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | bsg |
گلاتولوگ | bash1263 (Bashkardi)[2]sout2644 (Southern Bashaka)[3] |
بستن
گویشی به نام بشاگردی شمالی یا گال مرزی در روستای مرز شهرستان منوجان رایج است، ارتباطی با بشاگردی جنوبی یا گال مُلکی ندارد[6] و در گروه گویشهای گرمسیری دستهبندی میشود.[7][8]