یکی از استانهای ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
استان کِرمان پهناورترین استان ایران به مرکزیت کلانشهر کرمان است. استان کرمان در جنوبشرقی ایران قرار گرفته و جمعیت آن در سال ۱۳۹۵ و بر اساس آمار مرکز آمار ایران برابر با ۳٬۱۶۴٬۷۱۸ نفر بودهاست. کرمان با دربر گرفتن بیش از ۱۱ درصد از وسعت ایران با حدود ۱۸۳۱۹۳ کیلومتر مربع نخستین استان پهناور ایران میباشد. کرمان نهمین استان پرجمعیت کشور نیز محسوب میشود. این استان همچنین با بیش از ۶۶۰ اثر ملی ثبت شده از استانهای تاریخی ایران میباشد.[2] استان کرمان ۷ اثر ثبت شده در میراث جهانی یونسکو از جمله باغ شاهزاده ماهان ، روستای صخره ای میمند شهربابک ، ارگ بم ، کویر لوت ، دو کاروانسرا و سه قنات، رتبه نخست ایران را از این حیث دارد. استان کرمان همچنین چندین سال متوالی رتبه نخست صادرات غیرنفتی کشور را از آن خود کردهاست.[3] استان کرمان اقلیم متنوعی دارد و شهر لاله زار در استان کرمان، با ارتفاعی نزدیک به ۲۸۷۰ متر از سطح دریا، بام ایران و بلندترین شهر ایران بهشمار میرود.[4][5] استان کرمان با تنوع اقلیمی خود، بزرگترین تولیدکننده خرما[6] و پسته،[7] رتبه دوم تولید گردو[8] و رتبه دوم تولید گل محمدی در ایران را دارا است.[9] استان کرمان همچنین با داشتن باشگاه های گوناگون ورزشی یک قطب ورزشی و با داشتن کارخانه ها و صنایع بزرگ ملی، یک قطب صنعتی در ایران به شمار می رود. استان کرمان دانشگاه های مهمی همچون دانشگاه علوم پزشکی کرمان و دانشگاه شهید باهنر را در خود جای داده است و از استان های علم پرور ایران به حساب می آید.
استان کرمان | |
---|---|
مرکز | کرمان |
شمار شهرستانها | ۲۵ |
حکومت | |
• نوع | مرکز |
• استاندار | محمدمهدی فداکار |
جمعیت (سرشماری ۱۳۹۵) | |
• کل | ۳۱۶۴۷۱۸ نفر[1] |
وبگاه | https://gov.kr.ir |
نام کرمان از نام یکی از ده شاخه اصلی پارسیان که به جنوب ایران آمدند گرفته شدهاست. شاخههای اصلی پارسیان اینها بودند: پاسارگادی، مارافی، کرمانی، ماسپی، پانتیالی، دِروسی، دایی، مَردی، دروپیکی و ساگارتی. کرمان در زمان هخامنشیان بخش عظیمی از شَهر (ساتراپی) پارس بهشمار میرفت. از شهرهای کهن این سامان سیرجان (شیرگان باستان)، شهربابک، بردسیر، ارزوئیه (تپه یحی) (به اردشیر باستان)، گُواشیر (کرمان امروزی)، فهرج (پهره باستان) و ارگ بم، نرماشیر، راین و جیرفت است.
در زمان صفویه، کرمان توسط افشارها اداره میشد و در همین دوره مهاجرت گسترده ایل افشار و بچاقچی به استان کرمان اتفاق افتاد، بعدها، افشارها به دو دسته شمالی و جنوبی تقسیم شدند، در زمان قاجار نیز مهاجرت گسترده افشارها به بافت و سیرجان و ارزوئیه اتفاق افتاد، در حال حاضر ترکهای کرمان در شهرستانهای، بافت، ارزوئیه، سیرجان ساکن هستند.[10]
آقامحمد خان قاجار، تعدادی از مردم آن را کور کرد. وی یک هزار تن از جوانان تنومند این استان را به سرکردگی مرتضیقلیخان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند ولی در میاندوآب تا مدتی پیش محلههایی به نام محله کرمانیها، سیرجانیها، زرند، راهبُر و لکها وجود داشت.[11]
قلعه دختر و قلعه اردشیر از آثار دوران ساسانی در شرق شهر کنونی کرمان، که هنوز خرابههای آنها برجاست، گواه بر این است که لااقل در زمان اردشیر بابکان در همین محل، شهری آباد یا قلعهای مهم وجود داشتهاست. مؤلف جغرافیای کرمان معتقد است که حدود سال ۲۲۰ پس از میلاد، به هنگام فتح کرمان به دست اردشیر، این محل گواشیر نام داشته و مرکز ولایت کرمان بودهاست. بنا به گفته هرودت کرمانیا از قبایل دوازدهگانه ایران میباشد و ساتراپی چهاردهم (دارا) مشتمل بر ایالت کرمان بودهاست. در روایات اساطیری آمدهاست که کیخسرو کرمان و مکران را به رستم بخشید همچنین نشانیهایی از فرمانروایی بهمن بر این خطه میدهند آنگاه روایت تاریخی این سرزمین آغاز میشود و اینکه در زمان هخامنشیان کوروش آن را تبعید گاه نبونید (پادشاه مغلوب شدهٔ بابِل) قرار داد سپس سخن از حکومت اشکانیان را شکست داد و فرزند خود را که او هم اردشیر نام داشت به حکومت کرمان گماشت.[12][13]
بنا به نوشتههای مورخ کلدانی و کاهن معبد مردوک در سالهای ۵۳۹–۵۳۸ –که کتب او از منابع مهم تاریخ زمان کورش است – کرمان از ولایات تابعه کوروش بوده و محلی مطمئن برای او بهشمار میرفتهاست. در عصر داریوش کبیر نام کرمان جزء ولایات تابعه هخامنشی آمدهاست و در کتیبه بنای شوش کلمهای مشاهده میشود که نام چوب درختی بودهاست که برای استحکام بنای ساختمانها (شاید همان کاخ) به کار میرفته و محل تهیه این چوب کرمان ذکر شدهاست. در این مورد داریوش میگوید «چوب بیش مکن از گنداره (پیشاور) و کرمان حمل شود» در متن کتیبهای که از شاپور اول ساسانی – در اطراف کعبه زرتشت در نقش رستم فارس – بدست آمدهاست، شاپور دربارهٔ قلمرو خود چنین مینویسد: منم خداوندگار مزداپرست شاپور شاهنشاه ایرانیان وغیر ایرانیان. امارات و ولایات امپراتوری ایران اینها هستند: پارس، پارت، خوزستان، میشان، آشور، آذیان، عربستان، آذرآبادگان (آذربایجان)، ارمینیا، (ارمنستان)، سسیگان، کرمان و بلوچستان. در کتب تاریخی از عهد قدیم، چند جا به نام کرمانیان به صورت بخشی از ایران برمیخوریم هرودت گوید:پارسیها به شش طایفه شهری و دهنشین و چهار طایفه چادرنشین تقسیم شدهاند شش طائفه اولی عبارتند از: مرفیان، ماسپیان، پانتالیان، دروسیان، گرمانیان در خصوص گرمانیان تصور میرود همان کرمانیان باشند. در کتیبههای هخامنشی ظاهراً مقصود از کلمه کارمانیا همان کرمان است.[12][13] در کتب تاریخی از عهد قدیم، چند جا به نام کرمانیان به صورت بخشی از ایران برمیخوریم.
احمد علیخان وزیری (مؤلف کتاب جغرافیای کرمان) معتقد است که حدود ۴۳۰ سال قبل از اسلام – به هنگام فتح کرمان بدست اردشیر – این محل گواشیر نام داشته که مرکز ولایت کرمان بودهاست. بخشی از خانههای مسکونی مردم فقیر در پای دامنههای این دو تپه و قلعه شکل یافته بوده و بعداً با گسترش تدریجی شهر کرمان در جهت غرب توسعه یافته وبا توجه به توسعه و رونق اقتصادی در دورههای بعد از اسلام این شهر به تدریج نضج گرفته و رفته رفته بزرگتر شده تاجایی که وسعت آن به حدود دویست هکتار هم رسیده، با گذشت زمان و به دلیل نا امنی منطقه و حمله غارتگران و دزدان علاوه از حصارهای رفیعی که دور قلعه دختر وقلعه اردشیر کشیده شده بود گرداگرد شهر نیز حصاری بلند کشیده شد.
ایالت کرمان از شرق به مکران، و از شمال به خراسان، و از غرب به فارس، و از جنوب به دریای فارس محدود بودهاست. کرمان در روزگار سلجوقیان از بهترین و آبادترین بلاد ایران بهشمار میآمد. این سرزمین دارای دو نوع آب و هوای گرمسیری و سردسیری بوده البته مناطق سردسیر کرمان در مقایسه با مناطق سردسیر فارس، گرمتر است.[14] بهطور کلی، مناطق گرمسیری پهنه بزرگتری از سرزمین کرمان را فراگرفتهاست و مناطق سردسیری که بهطور عمده در ارتفاعات بوده، در حدود یک چهارمِ کرمان است. از آنجا که ایالت کرمان غالباً مشتمل بر مناطق گرمسیری است، اهالی آن مردمانی سبز چرده و نازک انداماند.[15]
مقدسی در قرن چهارم، کرمان را بر پنج خوره و ناحیه تقسیم کردهاست: نخستین آنها از سوی فارس، بَرْدَسیر (کرمان امروزی)، سپس نرماشیر، سپس سیرجان، سپس بم، سپس جیرفت.[14][15]
همچنین در گزارش وی چنین آمدهاست: … گفته میشود شهری از دوران ساسانی است که توسط اردشیر بابکان بنا یافتهاست، و حمزه اصفهانی گوید که بردسیر عربی شده اردشیر است و اهالی کرمان آنجا را گواشیر میخوانند، و در آنجا دژی مستحکم واقع است. بردسیر دارای چهار دروازه است، و دارای دژی بس بلند است که مسجد جامع خوبی در نزدیکی آن است.[18]
برخی از پادشاهان ساسانی چون به آبادانی شهری همت میگماشتند نام خود را بر آن شهر مینهادند، چنانکه اردشیر چهار شهر ساخت و نام خود را بر آنها نهاد. و اما در مورد نام و وجه تسمیه شهربابک چنانکه گذشت چون حکومت شهربابک به بابک سپرده شد و وی به آبادانی آن همت گماشت نام خود را برِ آن نهاد و شهربابک خوانده شد که امروزه بسیاری از مورخین و محققان این نکته را تأیید میکنند، مثلاً علی اکبر دهخدا در لغت نامه خود مینویسد :《شهربابک شهری است که به بابک پدر اردشیر مؤسسه سلسله ساسانی منسوب است و از توابع کرمان شمرده شده و هنوز باقی است. 》 اضطراری و مقدسی و دیگران نیز از آن نام برده و تفضیلی دربارهٔ آن ندادهاند. حمدالله مستوفی در 《 نزهت القلوب 》آن را از توابع کرمان دانسته و مینویسد: 《 شهربابک منسوب به بابک جد مادری اردشیر بابکان بودهاست از اقلیم سیم بوده و از شیراز تا شهربابک شصت و هفت فرسنگ است 》و سایکس در حوالی شهربابک آتشکده ای را پیدا کردهاست. با نگاهی به کتاب (تاریخ و فرهنگ شهربابک)
چهار شهرستان فاریاب، قلعه گنج
، رودبار جنوب و منوجان از شهرستان کهنوج جدا شدهاند و به مرور از بخش به شهرستان تبدیل گشتهاند.
به این پنج شهرستان { رودبار جنوب - منوجان - کهنوج - فاریاب - قلعه گنج } پنج گنج گفته میشود.
همگان متفق القواند که این شهر قدمتی بس دیرینه دارد و حدود پنج هزار سال پیش که در اثر سرد شدن ناگهانی سرزمینهای سیبری انسانها به اروپا مهاجرت کرده و دستههایی از آنها به ایران و به نواحی کرمان و سپس به زرند آمدند. وعدهای از قدما بر این باورند هنگامیکه اسکندر مقدونی، کاخهای تخت جمشید را به آتش کشید و آریون برزن راه را بر آنان بست و پس از شکست با انبوه لشکریان خود به این ناحیه برای چرای اسبان آمدند و مشاهده کردن، عدهای از بومیان در حال که درون بی کندها و ساختمانهایی که چندان ارتفاعی نداشته زندگی میکنند.
مردم به کشت غلات و حبوبات میپرداختند و برکههای آب در گوشه و گوشه این سامان جاری بود و مردم به هنرهای ازجمله دوزندگی، مسگری، درودگری، سفالگری، ذوب فلزات و کشاورزی مشغول بودند و سپاه اسکندر پس از هفتهها اقامت در این سرزمین راه جنوب را در پیشگرفته و بهسوی هند رهسپار شدند. در آن زمان این شهر را زراوند میخواندند و همه نوع حیوان مثل آهو، کل، آهوبره، بلدرچین، گورخر و حتی گوزن به وفور یافت میشود.
راور شهری در حاشیه لوت شمالی و یکی از با قدمتترین شهرهای استان است مردم این منطقه اکثراً کشاورز هستند نام راور از راهور گرفته شده به معنی قلعه راه زیرا شهر راور در مسیر کرمان به خراسان قرار داشته و در این منطقه کاروانسرا و برجهای زیادی قرار دارد. از صنایع دستی راور میتوان به قالی ان اشاره کرد که جزو نفیسترین قالیهای ایران است که باعث شده راور شهر جهانی قالی لقب بگیرد.
استان کرمان در جنوب شرقی فلات مرکزی ایران قرار دارد. این استان بین ۵۳ درجه و ۲۶ دقیقه تا ۵۹ درجه و ۲۹ دقیقه طول شرقی و ۲۵ درجه و ۵۵ دقیقه تا ۳۲ درجه عرض شمالی قرار دارد. این استان از شمال به استان خراسان جنوبی، از غرب به استانهای یزد و فارس، از جنوب به هرمزگان و از شرق به استان سیستان و بلوچستان محدود میشود. مساحت این استان برابر با ۱۸۳۲۸۵ کیلومتر مربع میباشد و بنابراین اولین استان پهناور ایران است.[19] این استان در تقسیمات کشوری سابق به همراه سیستان و بلوچستان و هرمزگان استان هشتم را شامل میشدهاست. بیشترین جمعیت زرتشتیان ایران بعد از یزد در استان کرمان زندگی میکنند و جشن سده در فهرست آیینهای ملی ثبت شدهاست.[20]
براساس آخرین تقسیمات کشوری، استان کرمان دارای ۲۵ شهرستان، ۶۱ بخش، ۱۶۸ دهستان و ۸۴ شهر است:[21]
استان کرمان
ردیف | نام شهرستان | مرکز شهرستان | سال تأسیس | جدا شده از شهرستان یا استان | مساحت شهرستان
(Km²) |
جمعیت مرکز شهرستان ۱۳۹۵ | جمعیت شهرستان ۱۳۹۵ |
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱ | کرمان | کرمان | ۱۳۱۶ | - | ۴۴٬۶۳۱ | ۵۳۷٬۷۱۸ نفر | ۷۳۸٬۷۲۴ نفر |
۲ | بم | بم | ۱۳۱۶ | - | ۵٬۱۷۱ | ۱۲۷٬۳۹۶ نفر | ۲۲۸،۲۴۱ نفر |
۳ | سیرجان | سیرجان | ۱۳۲۳ | کرمان | ۱۳٬۱۲۹ | ۱۹۹٬۷۰۴ نفر | ۳۲۴٬۱۰۳ نفر |
۴ | رفسنجان | رفسنجان | ۱۳۲۴ | کرمان | ۸٬۲۸۸ | ۱۶۱٬۹۰۹ نفر | ۳۱۱٬۲۱۴ نفر |
۵ | جیرفت | جیرفت | ۱۳۲۵ | بم | ۹٬۶۵۴ | ۱۳۰٬۴۲۹ نفر | ۳۰۸٬۸۵۸ نفر |
۶ | بافت | بافت | ۱۳۴۰ | کرمان | ۶٬۴۹۳ | ۳۴٬۵۱۷ نفر | ۸۴٬۱۰۳ نفر |
۷ | زرند | زرند | ۱۳۵۴ | کرمان | ۵٬۴۷۷ | ۶۰٬۳۷۰ نفر | ۱۳۸٬۱۳۳ نفر |
۸ | شهربابک | شهربابک | ۱۳۵۴ | شهرستان یزد-استان دهم(اصفهان) | ۰۴۹ ُ۱۴ | ۵۱٬۶۲۰ نفر | ۱۰۳٬۹۷۵ نفر |
۹ | بردسیر | بردسیر | ۱۳۵۸ | سیرجان | ۶٬۱۳۹ | ۲۵٬۱۵۲ نفر | ۸۱٬۹۸۳ نفر |
۱۰ | کهنوج | کهنوج | ۱۳۵۹ | جیرفت | ۲٬۱۱۰ | ۵۲٬۶۲۴ نفر | ۱۰۵٬۲۰۷ نفر |
۱۱ | راور | راور | ۱۳۷۴ | کرمان | ۱۳٬۹۳۷ | ۲۲٬۷۲۹ نفر | ۴۳٬۱۹۸ نفر |
۱۲ | منوجان | منوجان | ۱۳۸۱ | کهنوج | ۳٬۵۴۷ | ۱۵٬۶۳۴ نفر | ۶۵٬۷۰۵ نفر |
۱۳ | عنبرآباد | عنبرآباد | ۱۳۸۲ | جیرفت | ۳٬۴۰۹ | ۱۸٬۱۸۵ نفر | ۸۲٬۴۳۸ نفر |
۱۴ | کوهبنان | کوهبنان | ۱۳۸۳ | زرند | ۲٬۲۳۶ | ۱۰٬۷۶۱ نفر | ۲۱٬۲۰۵ نفر |
۱۵ | رودبار جنوب | رودبار | ۱۳۸۴ | کهنوج | ۶٬۸۶۴ | ۱۴٬۷۴۷ نفر | ۱۰۵٬۹۹۲ نفر |
۱۶ | قلعه گنج | قلعه گنج | ۱۳۸۴ | کهنوج | ۱۰٬۴۳۸ | ۱۳٬۱۶۹ نفر | ۷۶٬۴۹۵ نفر |
۱۷ | ریگان | محمدآباد | ۱۳۸۶ | بم | ۸٬۵۸۳ | ۲۰٬۷۲۰ نفر | ۸۸٬۴۱۰ نفر |
۱۸ | فهرج | فهرج | ۱۳۸۸ | بم | ۴٬۵۶۰ | ۶٬۸۷۶ نفر | ۶۷٬۰۹۶ نفر |
۱۹ | انار | انار | ۱۳۸۸ | رفسنجان | ۲٬۱۴۰ | ۱۵٬۵۳۲ نفر | ۳۶٬۸۹۷ نفر |
۲۰ | رابر | رابر | ۱۳۸۸ | بافت | ۱٬۸۵۳ | ۱۳٬۲۶۳ نفر | ۳۵٬۳۶۲ نفر |
۲۱ | نرماشیر | نرماشیر | ۱۳۸۹ | بم | ۲٬۹۹۴ | ۵٬۲۲۲ نفر | ۵۴٬۲۲۸ نفر |
۲۲ | ارزوئیه | ارزوئیه | ۱۳۸۹ | بافت | ۴٬۹۸۰ | ۶٬۷۶۷ نفر | ۳۸٬۵۱۰ نفر |
۲۳ | فاریاب | فاریاب | ۱۳۸۹ | کهنوج | ۲٬۵۶۴ | ۴٬۸۶۳ نفر | ۳۴٬۰۰۰ نفر |
۲۴ | جازموریان | زهکلوت | ۱۴۰۱ | رودبار جنوب | ؟ | ۶٬۸۳۶ نفر | ۴۳٬۸۳۷ نفر |
۲۵ | گنبکی | گنبکی | ۱۴۰۲ | ریگان | ؟ | ۸٬۹۵۱ نفر | ۲۵٬۹۷۶ نفر |
جمعیت استان کرمان در سال ۱۳۹۵ و بر اساس آمار مرکز آمار ایران برابر با ۳٬۱۶۴٬۷۱۸ نفر بودهاست. کرمان با دربر گرفتن بیش از ۱۱ درصد از وسعت ایران با حدود ۱۸۳۱۹۳ کیلومتر مربع نخستین استان پهناور ایران میباشد. بخش بزرگی از جمعیت شهرستان های بافت، ارزوئیه و سیرجان از افشارها و بچاقچی ها و بقیه طوایف ترک است. ترکهای کرمان در دوره های سلجوقیه، صفویه، افشاریه و قاجاریه از آناتولی، آذربایجان، خراسان و فارس به کرمان مهاجرت کردهاند و اکثراً به زبان ترکی افشاری تکلم میکنند.[10] ترکیب جمعیت ساکن در شهرستانهای ریگان، فهرج، رودبار جنوب، قلعه گنج و منوجان در جنوب شرقی استان کرمان نواحی بلوچ نشین میباشند.[22] در شهرستانهای جنوبی و شرقی ریگان، فهرج ، کهنوج، رودبارجنوب، قلعه گنج و منوجان گویش عامه مردم بومی فارسی کرمانی نیست بلکه طوایف بلوچی هستند که با «گویش رودباری» از دسته گویشهای گرمسیری تکلم می کنند.
طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در این استان به قرار زیر بود:
کرمان با دربر گرفتن بیش از ۱۱ درصد از وسعت ایران با حدود ۱۸۳۱۹۳ کیلومتر مربع نخستین استان پهناور ایران میباشد.[31] کرمان نهمین استان پرجمعیت کشور محسوب میشود. استان کرمان همچنین بیش از ۶۶۰ اثر ملی ثبت شده دارد و از استانهای تاریخی ایران میباشد.[32] استان کرمان ۷ اثر ثبت شده در میراث جهانی یونسکو از جمله ارگ بم، باغ شاهزاده ماهان، دهکده صخرهای میمند در شهربابک، کویر لوت و سه قنات، رتبه نخست ایران را از این حیث دارد.[33] استان کرمان همچنین چندین سال متوالی رتبه نخست صادرات غیرنفتی کشور را از آن خود کردهاست.[34][35] استان کرمان با تنوع اقلیمی خود، بزرگترین صادرکننده خرما[6] و پسته،[7] رتبه دوم تولید گردو[8] و رتبه دوم تولید گل محمدی در ایران را دارا است[9] حدود ۱۷٪ از باغهای کشور در این استان قرار دارد که از این رو دارای رتبه نخست کشوری است.[36] استان کرمان با داشتن دانشگاههای بزرگ و مهم و نیز قشر تحصیل کرده در کشور یکی از قطبهای علمی در ایران نیز بهشمار میرود. استان کرمان با اقلیمهای متنوع خود در بسیاری از محصولات باغی از جمله گردو، خرما، مرکبات و پسته رتبههای اول تا سوم کشور را در اختیار دارد. کرمان یکی از استانهای ورزش خیز کشور است و باشگاهها، آکادمیها، تیمها و قهرمانان ورزشی زیادی از این استان به دنیا معرفی شدهاست. سال ۱۴۰۱ طرح پیشنهادی تقسیم جنوب استان به استان کرمان جنوبی تصویب و آغاز شد.[37]
استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد و ارتفاعات آن دنباله رشته کوههای مرکزی ایران است. این ارتفاعات با دارا بودن بیش از ۱۴ قله با ارتفاع بیش از ۴۰۰۰ متر بهشت کوهنوردان نامیده شدهاست.[نیازمند منبع] کوه هزار چهارمین کوه مرتفع ایران با ارتفاع ۴۵۰۱ متر[نیازمند منبع] در کرمان و در جنوب غربی شهر راین واقع شدهاست. کوه شاه نیز با ارتفاع ۴۴۰۰متر در شمال روستای تلخه چار شهرستان بافت قرار دارد. استان کرمان از تنوع آب و هوایی از گرم تا معتدل و بسیار سرد در بسیاری از نقاط مانند بافت، رابر، کوهبنان، بردسیر و تاحدی شهربابک برخوردار است. شهر لاله زار در استان کرمان با ارتفاع ۲٬۷۷۵ متر از سطح دریا بلندترین شهر کشور و بام ایران است. این استان تحت تأثیر بادهای مختلف برون منطقهای و محلی است. وزش این بادها آب و هوای ان را دستخوش تحولات زیادی میکند. تنوع اقلیمی در استان کرمان بسیار زیاد بوده و مناطق کوهستانی سرد و پر برف مثل رابر، بزنجان، بافت، چهارگنبد، سرچشمه راین، کوهبنان، گوغر، بیدخون، خبر، سیرچ، ساردوئیه، لاله زار و دهبکری و نیز مناطق گرمی مثل شهداد و جازموریان را در خود جای دادهاست. بلندیهای استان کرمان دنباله رشته کوههای زاگرس و رشته کوه مرکزی ایران است که از چین خوردگیهای آتشفشانی آذربایجان آغاز میشود و تا بلوچستان امتداد مییابد و دنباله آن را در فلات مرکزی، حوزههای پست داخلی و کویر چندین بار قطع میکنند. کوه هزار مرتفعترین قله استان کرمان و چهارمین قله ایران است و ارتفاع آن ۴۵۰۱ متر میباشد[نیازمند منبع] و در غرب شهر راین واقع شدهاست. کوه شاه لاله زار نیز با ارتفاع ۴۴۰۰متر در نزدیکی بخش لاله زار قرار دارد.
تنوع آب و هوایی استان کرمان به دلیل شرایط خاص اقلیمی در خور توجهاست. در نتیجه این شرایط اقلیمی، در نواحی شمال، شمال غربی، آب و هوا خشک، در جنوب و جنوب شرقی گرم و مرطوب و در جنوب غربی و مرکز سرد و کوهستانی است. بارندگیهای ۳۰–۶۰ میلیمتری دشت نرماشیر و شهداد و ۳۵۰–۴۰۰ میلیمتری بلندیهای ساردوئیه، دهبکری و جبالبارز، و حتی بیش از ۴۰۰میلیمتر در شهرستان بافت و نیز وجود تنها پارک ملی جنوب شرق ایران و بزرگترین پارک ملی جنوب ایران یعنی پارک ملی خبر در جنوب غربی شهرستان بافت خود گویای مناطق اکولوژیک متفاوت در این استان است. مناطق مرکزی، غربی، جنوب غربی و تاحدی شرقی استان از بارش برف و کولاک زیادی در فصل زمستان برخوردار است. رژیم بارندگی در مناطق جنوب شرقی و شمال شرقی استان اغلب به صورت باران و در نواحی مرکزی، جنوب غربی و غرب و شمال غرب استان برف میباشد و در محدوده آبان ماه تا فروردین ماه قرار دارد و از بادهای غربی و شمال غربی منطقه تغذیه میشود که اغلب موسمی و خشک است.
استان کرمان از جمله مهمترین استانهای کشور از جهت وجود مناطق حفاظت شده و گونههای کمیاب است، بهطوریکه در حال حاضر بیش از ۱۹درصد از پرندگان و ۴۶درصد از پستانداران حمایت شده کشور در این استان زندگی میکنند که برخی از آنها در سطح جهان حائز اهمیت هستند.[38] در حال حاضر مهمترین پارک ملی نیمه جنوبی کشور به نام پارک ملی خبر در استان کرمان قرار دارد.
نام منطقه | شهرستان | رده حفاظتی زیستمحیطی | |
---|---|---|---|
۱ | خبر | بافت | پارک ملی |
۲ | روچون | بافت | پناهگاه حیات وحش |
۳ | مهروئیه | فاریاب | پناهگاه حیات وحش |
۴ | انجرک | بافت | منطقه حفاظت شده |
۵ | دهج | شهربابک | منطقه حفاظت شده |
۶ | بیدوئیه | بردسیر | منطقه حفاظت شده |
۷ | منطقه شهربابک | شهربابک | منطقه شکارممنوع |
۸ | گودغول | سیرجان | منطقه شکارممنوع |
۹ | کوه نو درهنگ | رفسنجان | منطقه شکار ممنوع |
۱۰ | دهبکری | بم | منطقه شکارممنوع |
۱۱ | پاریز | سیرجان | منطقه شکارممنوع |
۱۲ | اسکر | رابر | منطقه شکارممنوع |
۱۳ | دربند | راور | منطقهٔ شکار ممنوع |
۱۴ | بهرام گور | سیرجان و شهربابک | منطقه شکار ممنوع |
آبگرم و آب درمانی جوشان، چشمههای آب معدنی آرتزین چمن جیرفت، آبگرم دیمند و گویگان و آبگرم گور ساردوئیه و اختیارآباد کرمان، چاه آرتزین واقع در غرب رباط شهربابک، چشمه حسینآباد راین، چشمه سرمور فیض آبادراور، حوض نو کرمان، چشمه بوجان سیرجان، آب معدنی قاسمآباد رفسنجان، سولو بافت، ده شیخ ارزوئیه ، آبگرم قلعه عسکر بردسیر، چشمه ته خاتون کرمان، چشمههای معدنی یاس چمن بافت چشمه معدنی غرغرهراین، چشمه ابارق بم، چشمه معدنی پاچنار کرمان، آوران رفسنجان، چشمه آب معدنی حسینآباد رفسنجان، گلی آونگ سیرجان، باب تنگل زرند[39] این چشمهها از خواص معدنی برخوردارند در درمان بیماریهای لنفاتیک و غددی و پوستی و بیماریهای عصبی و زنان مؤثر است. همچنین به علت دارا بودن منیزیم و سولفات کلسیم اثرات صفراآور و مدر را نیز داراست.[40] و همچنین دریاچه زیبای فصلی مخرگه در جنوب شهربابک و دریاچه فصلی نمک در غرب سیرجان از دیگر جاذبههای گردشگری استان میباشد.
سرو ۲۵۰۰ ساله در دهبکری، سرو کهنسال در سیرچ، سرو کهنسال در بم، سروهای۳۰۰۰ساله طرز راور کهنسالترین درخت استان کرمان ، چنار مسجدجامع راین، چنار مسجد جامع فیض آبادراور، درخت چنار کهنسال ترنگ و چنار کهنسال بزنجان بافت، پسته کهنسال اودرج رفسنجان، گردو کهنسال گوغر بافت، سرو کهنسال امامزاده احمد سیرجان[41]
آبشار اوردیکان (بردسیر. گلزار)، آبشار راین (راین کرمان)، آبشار کوهپایه (کرمان)، آبشارهای خوشکار (بافت)، آبشار فیض آباد (راور)، آبشار رودفرق عنبرآباد، آبشار سرندکوه عنبرآباد، آبشار بنگان، آبشار دلفارد (جیرفت)، آبشار دره ده والی ساردوئیه جیرفت،[42] آبشار طرنگ بافت، آبشار عشق آباد هنزا رابر
!نام آبشار | شهرستان | ارتفاع به متر | |
---|---|---|---|
۱ | آبشار کشیت | گلباف | ۱۲ |
۲ | سرند کوه | عنبرآباد | ۱۷۷ |
۳ | آبشار وروار | عنبرآباد | ۱۷۶ |
۴ | دلفارد | جیرفت | |
۵ | طرنگ | بافت | |
۶ | خوشکار | بافت | |
۷ | راین | راین | |
۸ | رودفرق | عنبرآباد | |
۹ | دوساری | عنبرآباد | |
۱۰ | دهبکری | بم | |
۱۱ | عشق آّباد هنزا | رابر | |
۱۲ | آبهسر | رابر | |
۱۳ | گلم دختر کش | جیرفت | |
۱۴ | گسمون | سیرجان | |
۱۵ | فیض آباد | راور | |
۱۶ | مکی | راور | |
۱۷ | سکنج | کرمان |
در برخی از سندهای تاریخی جغرافیایی این منطقه، کرمان، کارمانیا و کرمانی ذکر شدهاست. درقرن ۲۰ قالی بافی، صنعت عمده این کرمان را تشکیل میدادهاست. این صنعت به تدریج از شهر به روستاهای اطراف مانند ماهان، جوپار و چترود کشیده شد. امروزه شهر کرمان (مرکز استان کرمان) به دلیل وجود معادن و کشاورزی توسعه چشمگیری یافتهاست. تا جاییکه با افزایش میزان شهرنشینی، هماکنون به یکی از کلانشهرهای ایران مبدل شده و رفته رفته حق طبیعی خویش را بازیافتهاست و با سرعتی چشمگیر روند رو به پیشرفت را همچنان ادامه میدهد. آناناسها و مرکبات و گلخانههای توت فرنگی جیرفت و باغهای پسته رفسنجان و سیرجان و شهربابک، نخلستانهای بم، گیلاس و بادام و به شهربابک، باغهای گردوی رابر همه از کشتگاههای بزرگ ایرانند. (مجتمع معادن مس میدوک، مجتمع کارخانجات ذوب مس خاتون آباد، کارخانجات بابک مس ایرانیان، مجتمع معادن مس چاه فیروزه و چاه مسی درشهربابک)، مس سرچشمه، سنگ آهن گل گهر کرومیت اسفندقه جیرفت، فروکروم بافت، مناطق آزاد سیرجان و بم و شهر کرمان هم از مناطق صنعتی این استان هستند. استان کرمان مهمترین تولیدکننده مس در کشور است.
باستان شناسان ایران و جهان استان کرمان را به سبب دارا بودن آثار تاریخی ماقبل میلاد و بسیار تاریخی (که در برخی موارد قدیمیترین آثار جهان محسوب میشوند) از جمله تمدن هلیل رود شهرستان جیرفت، تپه یحیی شهرستان بافت، همچنین (بازار بزرگ کرمان، ارگ راین، مسجد جامع، گنبد جبلیه، باغ شاهزاده ماهان) از آثار گردشگری شهرستان کرمان، (ارگ تاریخی بم)، (روستای تاریخی دستکند میمند، عمارت موسی خانی، مسجد و حسینیه شهر کهنه، خانه صمد خانی، آتشکده اذربغ، قلعه کمر مرج، و غار ایوب دهج بزرگترین غار آذرین ایران) در شهرستان شهربابک و تل ابلیس و دژهای ساسانی کرمان به همین واسطه استان کرمان را گهواره تمدن نامیدهاند.
استان کرمان با تصویب هیئت دولت به دو استان کرمان و کرمان جنوبی تقسیم میشود.[43]
در استان کرمان ۲۳۲ باب کتابخانه عمومی، بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار جلد کتاب و ۱۳۰ هزار عضو فعال کتابخانههای عمومی وجود دارد و بهطور میانگین به ازای هر ۲۰ هزار و ۳۷۹ نفر یک باب کتابخانه عمومی در استان وجود دارد.[44]
استان کرمان استانی دانشگاهی است. دانشگاهها و مراکز آموزش عالی زیادی در شهرهای مختلف استان کرمان وجود دارد. در حال حاضر بیش از ۱۱۰ دانشگاه و مرکز آموزش عالی وابسته به وزارت علوم در استان فعالیت دارند. از جمله بهطور خاص میتوان به دانشگاههای زیر اشاره کرد:
و دانشگاههای دیگر در سایر شهرهای استان کرمان.
شرکت بزرگ هواپیمایی ماهان ایر برای اولین بار در کرمان تأسیس شد و مرکز اصلی آن در این شهر قرار دارد در حال حاضر در استان کرمان ۵ فرودگاه وجود دارد که فرودگاه بینالمللی آیتالله هاشمی رفسنجانی کرمان، فرودگاه بم مرز هوایی، فرودگاه رفسنجان بینالمللی، فرودگاه سیرجان مرز هوایی و فرودگاه جیرفت داخلی هستند.
استان کرمان از خطوط ریلی شمال-جنوب و شرق-غرب برخوردار است. طول خطوط اصلی و فرعی ریلی منطقهٔ کرمان ۷۷۲ کیلومتر است که شش درصد سهم خطوط ریلی کشور را به خود اختصاص داده و از لحاظ خطوط اصلی رتبهٔ سوم و در خطوط فرعی رتبهٔ ششم کشور را دارد.[45] راهآهن کرمان باعث شده که خطوط ریلی با استان تهران، استان اصفهان، هرمزگان، خراسان، استان یزد، سیستان و بلوچستان به هم مرتبط شوند و نقش مهمی در شبکه ریلی کشور ایفا کند. راهآهن کرمان -بم و بم-زاهدان نیز در سال۸۹افتتاح شد. هماکنون استان کرمان در مناطق کرمان، زرند، سیرجان، بم، خاتون آباد شهربابک، احمدآباد رفسنجان و راین کرمان داری ایستگاه راهآهن فعال میباشد.
استان کرمان راه ارتباطی ترانزیت کشور، تهران بندرعباس را به واسطه شهرستانهای انار، شهربابک و سیرجان مرتبط میکند. این مسافت ۱۳۰۰ کیلومتری در حوزه استحفاظی استان کرمان ۳۲۰ کیلومتر میباشد که تمامی آن از اتوبان تشکیل شدهاست. همچنین از راه ترانزیتی ۱۸۰۰ کیلومتری تهران به استان سیستان و بلوچستان، بندر چابهار و سواحل اقیانوس هند ۵۲۰ کیلومتر آن از استان کرمان و از شهرستانهای انار، رفسنجان، کرمان، بم، نرماشیر و ریگان میگذرد که کاملاً از اتوبان تشکیل شدهاست.
صنایع استان کرمان به دو دسته صنایع دستی و ماشینی تقسیم میشوند. صنایع دستی شامل شال، پته و ترمهاست که به غیر از پته دوزی باقی از رونق سابق برخوردار نیستند. صنایع دستی کارگاهی چون: قالی بافی، جاجیم بافی، گلیم بافی و خورجین بافی از صنایع رایج این استان بهشمار میرود. صنایع ماشینی استان به سه دسته کارگاهی کوچک، متوسط و بزرگ تقسیم میشوند که از این صنایع میتوان سیمان، خانه سازی، مواد غذایی و لبنیات، نوشابه سازی، قند، زغال سنگ و مس که معروفیت جهانی دارد را نام برد. معادن استان در تأمین مواد اولیه مورد نیاز صنایع کشور نقش ارزندهای بر عهده دارند. معادن سرشار آهن در سیرجان، زغال سنگ، مس و دیگر فلزات چرخهای صنعت استان و کشور را به گردش درمیآورند. معادن زغالسنگ شهرستان کوهبنان از بزرگترین معادن کشور به حساب میروند، معادن زغال سنگ کوهبنان قسمتی از نیاز کارخانه ذوب آهن اصفهان را تأمین میکنند. منابع معدن مس سرچشمه رفسنجان که به گواهی کارشناسان از غنیترین و خالصترین معادن مس درجهان بهشمار میرود، از مشخصههای ویژه اقتصادی استان کرمان محسوب میشود. معادن بزرگ سرب و روی کوهبنان، مجتمع معادن مس میدوک و چاه فیروزه و چاه مسی در شهرستان شهربابک از دیگر معادن مهم مس در استان و کشور میباشند. معادن ارزوئیه جیرفت و کهنوج نیز از مهمترین معادن کرومیت ایران بهشمار میروند و معدن تیتانیوم کهنوج تنها معدن از این فلز در ایران میباشد. معادن فاریاب در شهرستان منوجان نیز از اهمیت بالایی برخوردارند.[نیازمند منبع]
یکی از بزرگترین و مهمترین صنایع استان میباشد. این مجتمع۵۰درصد نیاز فولاد مبارکه اصفهان و فولاد خوزستان را تأمین میکند.[46] در کل مجموعه گل گهر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تن ذخیره آهنین دارد.[46] معادن شماره ۲-۳-۴این مجتمع نیز ذخایر قابل توجهی دارند که آنچه پیشبینی میشود ۵۰میلیون تن در معدن شماره دو، ۶۴۰میلون تن در معدن شماره ۳ و ۸۸میلیون تن در معدن شماره چهار وجود دارد که سطح برداشت متفاوتی دارند.[46] وسعت معدن شماره یک را ۱٫۵ در۳٫۵کیلومتراست. وسعت کل مجموعه گل گهر ۷۰۰هکتار است و معدن شماره یک که متعلق به گل گهر است از قسمت شرق تا هزار متر قابل توسعهاست.[46]
منطقه ویژه اقتصادی ارگ جدید، با هدف ایجاد و توسعه زمینههای لازم برای فعالیتهای کارامد صنعتی، جذب فناوریهای نوین و افزایش زمینههای اشتغال از طریق جلب و هدایت سرمایهگذاری داخلی و خارجی در دهه فجر سال ۱۳۷۶، تأسیس و رسماً کار خود را آغاز کرد. مساحت این منطقه بالغ بر ۱۱۰۰هکتار است که در فاصله ۱۰ کیلومتری شرق شهر بم واقع شدهاست.[47] زیر ساختها و امکانات پشتیبانی مورد نیاز از قبیل احداث ترمینال اختصاصی در فرودگاه بم، تأسیس ترمینال مسافری و باربری، راهآهن و انبارهای مجهز کالا، خودرو سازی، گمرک، تأمین آب، برق و مخابرات، ساخت هتلها، امکانات ورزشی، تفریحی، آموزشی و سایر تسهیلات بودهاست که علاوه بر فراهم آمدن زمینههای لازم برای توسعه پیش از پیش سرمایهگذاریهای صنعتی، امید میرود تا این منطقه با توجه به پتانسیلهای لازم در آیندهای نزدیک به یکی از قطبهای توریستی و تفریحی کشور نیز تبدیل شود.[47]
از نظر اقتصادی منطقه ویژه اقتصادی سیرجان اهمیت استان کرمان را افزایش دادهاست. این منطقه ویژه صرف نظر از تأثیراتی که در توسعه اقتصادی کل استان داشته، از دیدگاه توسعه جهانگردی نیز اهمیت زیادی دارد. سیرجان گذرگاه اصلی انتقال کالا به کشورهای خاور ایران و هم چنین اروپا و خلیج فارس بوده و مسیر رفت و برگشت کلیه کالاها از بندر شهید رجایی به کشورهای آسیای میانه، قفقاز و روسیه است. در واقع این شهر محل اتصال کلیه محورهای ترانزیتی و حمل و نقل کالا از جنوب به شمال، خاور و باختر ایران و سایر کشورهای شمالی، خاوری و باختری اروپا و خلیج فارس است. راه ترانزیت اصلی زمینی (جادهای و ریلی) از طریق بندر شهید رجایی به سایر استانهای کشور، از مسیر این شهرستان و منطقه ویژه اقتصادی عبور میکند. این منطقه به عنوان یک قطب اقتصادی ویژه بر بستر مزیتهای باراندازی، در ساختار اقتصادی استان کرمان نقش و موقعیت قابل توجهی را احراز کردهاست و در آینده نیز بر اهمیت این جایگاه اقتصادی افزوده خواهد شد.
در چهارده کیلومتری شرق رفسنجان قرار دارد. کارخانهها متعددی با سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی در منطقه وجود دارد.
یک پنجم باغهای کشور در این استان قرار دارد و نقش اساسی در تأمین محصولات زراعی و خودکفایی در تولید گندم در سال ۸۸ داشتهاست. هماکنون در سند توسعه این استان رسیدن به عنوان سومین استان توسعه یافته کشور پس از تهران و اصفهان، برنامههای قابل توجهی در حال اجراست که تا سال ۱۳۹۵ محقق خواهد شد.
از نظر سطح زیر کشت، باغات استان ۱۷ درصد اراضی زیر کشت باغات کشور را به خود اختصاص دادهاست. استان کرمان به لحاظ میزان سطح زیر کشت و تولید پسته با سطح ۳۰۲۵۳۴ هکتار و تولیدی ۱۴۸۲۱۴ تن معادل ۷۵ درصد باغات استان و ۷۷٫۵ در صد باغات کشور مقام اول را در کشور دارا میباشد و سطح زیر کشت مرکبات استان کرمان ۱۰۷۴۸ هکتار برآورد شدهاست که حائز رتبه سوم کشور است. هند ایران: جیرفت و کهنوج به دلیل شرایط مساعد اقلیمی، وجود منابع ارزشمند آبوخاک، و پیوستگی اکولوژیکی در عرصه کشاورزی، موقعیت خاص یافتهاند، آنطور که جیرفت را (هند ایران) نامیدهاند.
شهرستانهای انار، سیرجان، رفسنجان و بخش بهرمان، زرند، شهربابک و راور از بزرگترین مراکز تولید پسته در کرمان میباشند. پسته اکبری که مرغوبترین پسته و بسیار بازار پسند میباشد محصول شهرستان انار است. یکی از مرغوبترین خرمای ایران در شهرستان بم تولید میشود. همچنین تولید محصول به، گردو، بادام، سیب، زرد آلو، آلوچه و زعفران در شهرستان شهربابک نسبتاً خوب میباشد. یکی از بزرگترین سطح زیر کشت گردوی کشور در شهرستان بافت قرار دارد. زیره سیاه بافت که در ارتفاعات کوه شاه و پارک ملی خبر میروید معطرترین و ارزشمندترین زیره کرمان است. هم چنین زیره مرغوب از ارتفاعات جوپار، سیرچ و راین نیز برداشت میشود. شهرستان جیرفت نیز مهمترین کانون فراوردن مرکبات در کرمان است؛ که کیفیت مرکباتش بینظیر است گردو، سیب درختی، عسل، زیره، گل محمدی و گلاب، مرکبات، محصولات جالیزی، پنبه و ذرت، زعفران و گیاهان دارویی از قبیل به لیمو، گاوزبان از سایر محصولات کشاورزی مهم استان کرمان میباشد. باغهای بزرگ بادام هما شهر از مراکز بزرگ تولید بادام در بخش پاریز محسوب میشوند.
شامل حمام، بازار کرمان، مدرسه، کاروانسرا، آب انبار، ضرابخانه و میدان گنجعلی خان مربوط به عصر صفویه
دریاچه جوان یا دریاچه جوان شهداد همچنین به دریاچه کلوت نیز مشهور است در نزدیکی منظقه شهداد در استان کرمان قرار دارد یکی از جوانترین دریاچههای ایران است. دریاچه جوان کرمان در میان کلوتهای دشت لوت متولد شدهاست. این پدیده در دل این چنین کویری که حیات در آن به ندرت دیده میشود خود به تنهایی معجزه است. این دریاچه طبیعی در اثر طغیان رودخانه شور که از ارتفاعات استان خراسان جنوبی سرچشمه میگیرد و سیلابی که در بهار سال ۱۳۹۸ در استان کرمان رخ داد، ایجاد شد.[48] دریاچه جوان در استان کرمان، درست در میان کویر لوت و در جوار کلوتهای استوار و سربرافراشته شهداد بهوجود آمدهاست. گویی این دریاچه برای تکمیل زیبایی شهداد و گواه قدرت رود شور در دل کویر متولد شدهاست. همانگونه که میدانید کویر لوت کرمان، یکی از گرمترین نقاط در جهان است. به تبعیت از این گرما حیات چندانی در این منطقه به چشم نمیخورد. پیدایش این دریاچه در این منطقه، احتمالاً باعث ایجاد تغییراتی در آب و هوای کویر خواهد شد. به بیانی دیگر این تغییرات به شکل زنجیروار سبب تغییر و بهوجود آمدن اکوسیستمی جدید در این قسمت از کویر شود. در حال حاضر، دریاچه، بسیار گسترده شدهاست. لازم است ذکر شود نام گذاری این دریاچه توسط کوهسار[49][50][51][52][53] فعال گردشگری و اهل رسانه استان کرمان انجام شدهاست.[54]
آرامگاه شاه نعمتالله ولی، بقعه بشر بن حارث معروف به بشر حافی واقع در شهرستان انار خواجه خضر، مقبره میرزبیر هماشهر، مقبرهٔ اتابک بر غوچ (بزقش) مقبره میر حیدر، آرامگاه شاه فیروز، آرامگاه سید احمد طرنگ، آرامگاه آخوند، آرامگاه میر زبیر، مزار شیخ علی بابا، آرامگاه شاهزاده حسین جوپار، زیارتگاهی واقع در غار ایوب دهج شهربابک است.
موزه بزرگ هنرهای معاصر صنعتی کرمان[55] ، موزه آستانه شاه نعمتالله ولی[56] ، تنها موزه مردمشناسی زرتشتیان جهان[57] ، موزه ضرابخانه سکه[57] ، موزه مردمشناسی کرمان[22] ، موزه باغ تاریخی ماهان، موزه شهید باهنر (روحانیت)[56] ، موزه سنگ در گنبد تاریخی جبلیه[58] ، موزه ارگ قدیم بم[58] ، موزه آب بافت (درحال احداث)، موزه مردمشناسی عمارت موسی خانی و موزه مردمشناسی دهکده صخره ای تاریخی میمند واقع در شهرستان شهربابک، موزه حمام قدیمی قریشی رفسنجان (مردمشناسی)[59] ، باغ موزه دفاع مقدس کرمان[57] ، موزه ریاست جمهوری در رفسنجان[59] موزه باستانشناسی در شهداد، موزه باستانی جیرفت[60] ، موزه و نمایشگاه یخدان قدیمی، باغ موزه هرندی (موزه ساز کرمان)[61] موزه سیرجان[59] موزه مسجد جامع کرمان،[60] موزه مطبوعات کرمان[58]
صنایع دستی کرمان آوازه جهانی دارند و عبارتند از پته دوزی، مسگری، فرش و قالی کرمان، قالی راور، انبر و چاقو راینی، منسوجات دستباف مانند ترمه، شال بافی، گلیم شیریکی پیچ که این نوع گلیم ثبت درمیراث جهانی یونسکو شدهاست.
فرش هنر ارزنده و بینظیر استان کرمان، در واقع بافتهای است از هزاران گره کوچک که به مدد سرپنجههای قالیبافان هنرمند کشورمان بر خامه و نخ زده میشود تا محصولی ساختهوپرداخته شود که افزون بر جنبههای مصرفی قوی، هنر را در مقیاس وسیع و گستردهای مطرح و متجلی سازد. فرش استان کرمان به نام تجاری فرش کرمان از شهرت فراوانی در جهان برخوردار است. مهمترین مراکز بافت فرش در استان کرمان از قدیم شامل شهرستانهای کرمان، راور و شهربابک بودهاست.
قلمزنی هنر کندن نقوش بر اشیاء فلزی است. این هنر همواره با سبک ایرانی ملازمت داشته و نقوش آن گلوبتههای اسلیمی و ختایی بودهاست. در کندن فلز از قلم فولادی و چکش مناسب با آن استفاده میشود. در حال حاضر بیشتر بر روی مس و برنج قلمزنی میشود و استان کرمان یکی از اصلیترین مراکز قلمزنی ایران است.
گیوه آجید ه یکی از هنرهای سنتی استان است که به دلیل خواص طبی و دیگر مزیتهای آن، طرفداران بسیاری در داخل و خارج از کشور دارد از رایجترین مراکز تولید گیوه شهرستان بافت است.
گلیم بهطور ساده یک فرش با بافت صاف یا یک نوع قالی بدون کرک یا خوب گرهخوردهاست که در استان کرمان بهصورت ساده (تخت) و برجستهکار میشود. گلیم شیرکی پیچ و قالی افشاری توسط ایل افشار و بچاقچی کرمان بافته میشود. شهرهای سیرجان و بافت از مرکز عمده تولید گلیم شیریکی پیچ بافی هستند.[62]
هنر معرق روی چوب یکی از رشتههای پر پیشینه صنایعدستی است که به نسبت سایر صنایع دارای قدمت بیشتری است این هنر صنعت که ابتدا تلفیقی از چوب و فلز بود، به کمک ذوق و اندیشه معرق سازان هنرمند ایرانی تغییر شکل داد و صنعتگران کشورمان بهجای یک نوع چوب که معمولاً متن اصلی دستساختهها را تشکیل میداد به استفاده از انواع چوب بارنگهای مختلف پرداختند این هنر در بیشتر شهرهای استان کرمان رواج دارد
در گذشته ارزش بسیار داشتهاست به گونهای که در خانههای ایرانی آن را به عنوان کالای سرمایهای نگاه داری میکردهاند و به گاه تنگدستی آن را گرو میگذاشتند. شاهان قاجار به جهت پاداش یک طاقه شال کرمان هدیه میدادند. ارزش شال کرمان به حدی بوده که قطعات کوچک آن را میکشیده و میفروختند. در دوره صدارت میرزا تقی خان امیرکبیر از تولید آن حمایت زیادی شده به گونهای که نوعی شال کرمان به به شال امیری معروف میشود.[63]
پسته رفسنجان ، ( نان کرنون شهربابک که به ثبت میراث ملی و معنوی هم رسیدهاست، قورمه گوسفندی اعلا ، اسپار، کشک، دوغ، تلف، مسکه و از همه مهمتر روغن خیلی مشهور آن به نام روغن زرد، دوشاب، عسل، نان تیرو، نان سیرو و انواع نان کماج، گردو و بادام و پسته، به، فرش، نگین سنگ فیروزه مخصوص جواهرات و ظروف مسی فیروزه کوبی شده همه از سوغات شهرستان شهربابک) میباشد. گردو بافت و رابر ، پنیر مشکی رابر ، پسته و سوهان زرند عرقیات مشهور لاله زار بردسیر که هر ساله جشنوارهٔ آن نیز برگزار میشود، خرما و مرکبات بم ، جیرفت و کهنوج وارزوئیه ، شیرینیهای خاصی مثل کلمپه، کماج سهن، حلوا، حاجی بادام، پسته و مسقطی سیرجان و قاووت یا همان قوتو معروف، زیره، حنا، بزقورمه و فالودهٔ کرمانی.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.