ریاستجمهوری محمدعلی رجایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ریاستجمهوری محمدعلی رجایی با تنفیذ حکم او در ۱۱ مرداد ۱۳۶۰ آغاز شد و با کشته شدن او در انفجار تروریستی دفتر نخستوزیری در ۸ شهریور ۱۳۶۰ به پایان رسید.[1] مدت ۲۷ روزه ریاستجمهوری رجایی، کوتاهترین دوره ریاستجمهوری در تاریخ ایران است.[2]
ریاستجمهوری محمدعلی رجایی | |
---|---|
۱۱ مرداد ۱۳۶۰ – ۸ شهریور ۱۳۶۰ | |
رئیسجمهور | محمدعلی رجایی |
کابینه | دولت |
حزب | انجمن اسلامی معلمان ایران |
انتخابات | مرداد ۱۳۶۰ |
این دولت به ریاستجمهوری محمدعلی رجایی و نخستوزیری محمدجواد باهنر تنها در یک دورهٔ کوتاهمدت ۲۸ روزه دوام داشت. بعد از برکناری ابوالحسن بنیصدر و برگزاری انتخابات ریاستجمهوری ایران (مرداد ۱۳۶۰) در ۲ مرداد ۱۳۶۰ و پیروزی محمد علی رجایی در انتخابات، رجایی از روز ۱۲ مرداد وارد نهاد ریاستجمهوری شد و باهنر را به عنوان نخستوزیر خود به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. اما در روز ۸ شهریور ۱۳۶۰ در پی انفجار در دفتر نخستوزیری جمهوری اسلامی ایران که توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق انجامشده بود، رئیسجمهور و نخستوزیر و برخی دیگر از مقامات دولتی و نظامی وقت ایران کشته شدند و دولت از رسمیت افتاد. چند روز بعد دولت موقت محمدرضا مهدوی کنی قوه مجریه را به عهده گرفت و تا ۷ آبان ۱۳۶۰ که دولت سوم جمهوری اسلامی ایران زمام امور را در دست گرفت، به فعالیت خود ادامه داد.[3]دولت او کوتاهترین دولت جمهوری اسلامی است.