روغن نخل
From Wikipedia, the free encyclopedia
روغن نخل یا روغن پالم[1] گونهای روغن گیاهی است که از مغز میوه نخل روغنی استخراج میشود. این روغن بهعنوان یکی از فراوردههای نفتی نیز بهشمار میرود.[2][3] بهکارگیری روغن نخل برای تولید سوخت گیاهی از چند سال گذشته، موجب افزایش تقاضای جهانی و در نتیجه افزایش قیمت آن شدهاست. کشور مالزی بزرگترین تولیدکننده روغن نخل در جهان است.[4] که گونه درجه یک آن روغن نخل elaeisguineesis آفریقایی و به میزان کمتر روغن نخل oleiferaelaeis آمریکایی است.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
رنگ روغن نخل در حالت طبیعی، به علت مقدار بالای بتاکاروتن، قرمز است. به همین علت، روغن هستهٔ نخل با روغن هستهٔ دیگر میوههای مشابه اشتباه نمیشود. تفاوتها در رنگ (روغن هستهٔ پالم خام فاقد کروتنوئید است و قرمز نیست) و در مقدار چربی اشباع شدهاست، در حالی که روغن قشر میانی میوه خرما ۴۱٪ اشباع است و روغن هسته خرما و نارگیل ۸۱٪ و ۸۶٪ اشباع هستند.
روغن نارگیل همراه با روغن خرما یکی از معدود چربیهای گیاهی بسیار اشباع شدهاست که در دمای اتاق نیمه جامد است که شامل چندین چربی اشباع و غیر اشباع به صورت گلیسیرین (۰٫۱٪اشباع) و میرستات (۱٪ اشباع) و پالمیتات (۴۴٪ اشباع) و استئارات (۵٪اشباع) و اولئات و لینولئات و آلفا لینولئیک میباشد.
مانند همه روغنهای گیاهی روغن نخل حاوی کلسترول نیست، اگرچه مصرف چربی اشباع شده کلسترول LDL و HDL را افزایش میدهد.
روغن نخل یک ماده رایج برای پختوپز در کمربند استوایی، آفریقا، آسیای جنوب شرقی و بخشهایی از برزیل است. در دیگر نقاط جهان برای پایین آوردن هزینهها در صنایع غذایی تجاری و پایداری بالا اکسیداتیو (اشباع) محصول پالایششده برای سرخ کردن هم استفاده میشود. روغن نخل به عنوان یک جایگزین مناسب برای چربیهای ترانس یافت شدهاست. با این حال مطالعاتی در سال ۲۰۰۹ انجام شد که نشان داد ممکن است روغن نخل جایگزین مناسبی (به دلیل داشتن چربیهای ترانس) برای افراد با سطح بالای LDL نباشد. استفاده از روغن نخل نگرانیهایی را برای گروههای فعال محیط زیست نیز ایجاد کردهاست. میزان بسیار روغنها در درختان باعث جذب سرمایهگذاران برای سوددهی شدهاست که این منجر به از میان رفتن جنگلهای اندونزی به منظور ایجاد فضا برای کشت خالص روغن خرما شدهاست؛ و این باعث از میان رفتن میزان قابلتوجهی از زیستگاه اورانگوتان شده بهویژه دو گونه اورانگوتان سوماترایی که در معرض انقراض قرار گرفتهاند.
در سال ۲۰۰۴ برای رسیدگی به این نگرانیها میزگردی تحت عنوان RSPO برای کار با صنعت روغن نخل تشکیل شد. علاوه بر این در سال ۱۹۹۲ در پاسخ به نگرانی در مورد جنگل زدایی دولت مالزی متعهد به افزایش محدودیت مزارع روغن نخل با حفظ حداقل نیمی از زمین کشور به عنوان پوشش جنگلی شدهاست.[5]