رمپارت-ای
From Wikipedia, the free encyclopedia
رمپارت-ای اسم رمز برنامه نظارت جهانی و شنود الکترونیک مشترک است که آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا آنرا رهبری میکند.[1][2][3] آرمان این برنامه، دستیابی به داده کابلهای فیبر نوری اصلی ستون فقرات اینترنت است که در نقاط تراکم اصلی در سراسر جهان، جابجا میشود.[4][5]
آژانس امنیت ملی با همکاری پنهانی ۳۷ کشور، از جمله ۱۷ کشور عضو اتحادیه اروپا که میزبان تجهیزات آمریکایی هستند و به آن سازمان، اجازه دسترسی به کابلهای فیبر نوری را میدهند این برنامه را پیش میبرد.[2][4][5] در سال ۲۰۱۳ (میلادی) این برنامه به ۳ ترابیت بر ثانیه، داده در سراسر جهان دسترسی داشت. این داده، همه فناوریهای ارتباطی، مانند صدا، دورنگار، تلکس، مودم، ایمیل، گفتگوی اینترنتی، شبکه خصوصی مجازی، صدا روی پروتکل اینترنت، و جزئیات تماس تلفنی را در بر میگیرد.[6]
برای همکاری بین آژانس امنیت ملی و کشور همکار، دو شرط وجود دارد. یکی اینکه کشورهای همکار، از فناوری آژانس امنیت ملی برای گردآوری داده هیچیک از شهروندان آمریکایی استفاده نکنند. دوم اینکه آژانس امنیت ملی، با استفاده از دسترسی که کشورهای میزبان به آن سازمان دادهاند داده شهروندان آن کشورها را گردآوری نکند.[4][5] اگرچه این دو شرط، استثناهایی دارند اما آژانس امنیت ملی نمیگوید که این استثناها چه هستند. بر پایه ادوارد اسنودن، این توافقها بین آژانس امنیت ملی و کشورهای همکار، مبهم هستند و به راحتی، دور زده میشوند.[8]
این برنامه در ژوئن ۲۰۱۴ از سوی روزنامه دانمارکی دابلادت اینفورماشون[3] (به دانمارکی: Dagbladet Information) و اینترسپت[2] افشا شد. افشای این برنامه، بخشی از افشاگریهای ادوارد اسنودن بود.
بر پایه خلاصه اطلاعات طبقهبندیشده آژانس امنیت ملی در سال ۲۰۱۰ (میلادی) از داده گردآوری شده رمپارت-ای در همه بخشهای تحلیل و تولید آژانس امنیت ملی استفاده شده و تنها در سال پیش از آن (۲۰۰۹) بر پایه این برنامه، بیش از ۹۰۰۰ گزارش اطلاعاتی نوشته شده بود.[4]
این برنامه در سال ۱۹۹۲ (میلادی) آغاز شد و بین سالهای ۲۰۱۱ (میلادی) و ۲۰۱۳ (میلادی) ۱۷۰ میلیون دلار آمریکا هزینه داشت.[2][3][4]
در طراحی برنامه رمپارت-ای، از برنامه ایکسکیاسکور استفاده شده است.[7]