![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Israel_relief_location_map.jpg/640px-Israel_relief_location_map.jpg&w=640&q=50)
راه کندر و شهرهای کویری در نگب
From Wikipedia, the free encyclopedia
راه کندر - شهرهای کویری در نگب یک منطقه ثبت شده در میراث جهانی است که در انتهای راه کندر در صحرای نگب، جنوب اسرائیل واقع شدهاست، که شبهجزیره عربستان را به مدیترانه در دوره هلنیستی - امپراتوری روم متصل میکرده و دارای ارزش جهانی برجسته است و یونسکو در سال ۲۰۰۵ آن را در فهرست میراث جهانی ثبت کرد. تجارت در این مسیر منجر به توسعه شهرهای باستانی، قلعهها و کاروانسراها، جدا از توسعه کشاورزی شد و یکی از مسیرهای کاروانهای بازرگانی در دنیای باستان است که مهمترین جاده ارتباطی میان قارههای آسیا و آفریقا بهشمار میرفتهاست.
میراث جهانی یونسکو | |
---|---|
مکان | صحرای نگب، اسرائیل |
دربرگیرنده |
|
معیار ثبت | فرهنگی: (iii), (v) |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۰۷rev |
تاریخ ثبت | ۲۰۰۵ |
مساحت | ۶٬۶۵۵ هکتار (۱۶٬۴۴۰ جریب فرنگی) |
منطقه حائل | ۶۳٬۸۶۸ هکتار (۱۵۷٬۸۲۰ جریب فرنگی) |
مختصات | ۳۰°۳۲′۲۸″ شمالی ۳۵°۹′۳۹″ شرقی |
این جاده در طول تاریخ دارای مسیرهای متفاوت زمینی و دریایی بودهاست. مسیر اولیه زمینی آن از عمان شروع میشده و با عبور از یمن، حجاز، اردن، فلسطین و بیابان سینا وارد آفریقا میشده و کالاهای ارزشمند منطقه جنوب غرب خاور میانه را به آن منطقهها میرساندهاست.
چهار شهر در صحرای نگب، که در طول دوره از ۳۰۰ پیش از میلاد تا ۲۰۰ میلادی رونق گرفت: مسیرهای آودات، هالوزا، مامشیت و شیوتا است. به عنوان یک گروه، این شهرهای کویری تجارت سودآور کندر و مر مکی را نشان میدهند که از یمن در جنوب عربستان تا بندر غزه در دریای مدیترانه انجام شدهاست. این مسیر در ارتفاع خود شامل شهرها، سیستمهای آبیاری قنات، قلعهها و کاروانسراها بود که آثار آن هنوز قابل مشاهده است و استفاده از صحرا برای تجارت و کشاورزی را نشان میدهد.[1]