دومیناته
From Wikipedia, the free encyclopedia
واژهٔ دومیناته∗ (Dominate)، (به لاتین: dominatus) در تاریخ روم اشاره به گونه ای از حکومت امپراتوری دارد که جانشین پرینکیپاته∗شد. مشخصهٔ بارز این شکل حکومت جباریّت است: امپراتور که دیگر با پسماندهای نهادهای باستانی جمهوری روم رودررو نبود، میتوانست امپراتوری را همچون یک مُلک شخصی در تملک داشته باشد یا به عبارتی بهتر، پدرسالار∗ یا سرور∗ آن است که [در لاتین] به وی دومینوس∗ میگویند، و از آن کلمهٔ dominatus مشتق میشود که به معنای آقایی، سیادت، و سروری است.
دومیناته، یا امپراتوری روم متأخر، رسماً با به قدرت رسیدن دیوکلسین∗در ۲۸۴ میلادی آغاز شد ــ متعاقب بحران قرن سوم ۲۸۴–۲۳۵ ــ و در غرب با مرگ امپراتوری روم غربی در ۴۷۶ میلادی به پایان رسید، هرچند که در بخش شرقی امپراتوری تاریخ پایانِ آن موضوع بحث و مجادله است؛ به طوری که برخی پژوهشگران آن تاریخ را مرگ ژوستینین یکم∗[1] (۵۶۵) و برخی نیز مرگ هراکلیوی یکم∗[2] (۶۴۱) میدانند.