خمره خشایارشا
From Wikipedia, the free encyclopedia
خُمره خشایارشا یک خمرهٔ بزرگ از جنس کلسیت و مرمر گچی با امضای چهارزبانهٔ شاهنشاه هخامنشی، خشایارشای بزرگ (حکومت ۴۸۶–۴۶۵ قبل از میلاد)، است که در ویرانههای آرامگاه هالیکارناس، در کاریا (ترکیه امروزی) کشف شد. این خمره مرمرین در پایین راهپله غربی این آرامگاه کشف شد و اکنون در موزه بریتانیا (اتاق ۱۵) نگهدای میشود.[1]