جعفر بن ابیطالب
برادر علی ابن ابی طالب و صحابه پیامبر اسلام / From Wikipedia, the free encyclopedia
جعفر ابن ابیطالب (۳۴ قبل از هجرت - ۸ هجری قمری) ملقب به ذوالجناحین و مشهور به جعفر طیار یکی از صحابه و پسر عموی پیامبر اسلام محمد و همچنین برادر بزرگتر علی بن ابیطالب بود.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
جعفر بن ابیطالب | |
---|---|
زادهٔ | ح. ۵۹۰–۵۹۵ گاهشماری دوران مشترک[1] مکه، عربستان پیش از اسلام |
درگذشت | ۶۲۹ (سال ۳۴–۳۹) موته (اردن امروزی) |
علت مرگ | کشته شدن در سریه مؤته |
آرامگاه | المزار، موته، اردن |
شناختهشده برای | صحابه |
عنوان | طیار |
همسر(ها) | اسما بنت عمیس |
فرزندان | عبدالله بن جعفر محمد بن جعفر طیار عون بن جعفر |
والدین | ابوطالب فاطمه بنت اسد |
خویشاوندان | عبدالله (عمو) محمد (پسر عمو) عقیل بن ابیطالب (برادر) علی بن ابیطالب (برادر) |
او در سال پنجم بعثت که آزار هایی که مخالفان اسلام نسبت به مسلمانان میداشتند به اوج خود رسیده و آنان را به ستوه آورده بود، سرگروه جمعی از مسلمانان بود که با اجازه محمد به سرزمین حبشه هجرت کردند.
چون مردم حبشه از اهل کتاب و به دین عیسی مسیح بودند و میشد حدس زد که نسبت به مسلمانان مهربان خواهند بود. داستان دفاع جعفر ابن ابی طالب از اسلام و مسلمین در برابر نجاشی پادشاه حبشه (هنگامی که عمروعاص برای برگرداندن آنها با هدایای بسیار به نزد پادشاه رفته و او را تحریک کرده بود) در تاریخ آمدهاست. جعفر بن ابی طالب پسری به نام عبدالله داشت که شوهر زینب بود.
به گفته مسلمانان وی در غزوه موته (سال هفت بعد از هجرت) پرچم سپاه اسلام را داشت، تا زمانی که دو دستش را قطع کردند و او با دو دست بریده سعی در برپا نگاه داشتن رایت اسلام داشت.
محمد در مورد او گفت: «خداوند به جای آن دو دست دو بال عطا فرمود که بدانها در بهشت پرواز کند بهر جای که خواهد». وی برادر علی بن ابیطالب نیز هست. زیارتگاه او در موته است.