بلوچستان
منطقهای در جنوب خاوری فلات ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
بَلوچـِستان (به بلوچی: بلۏچستان)، منطقهای است در جنوب شرقی فلات ایران که از کنار کویر کرمان در شرق بم و کوههای بشاگرد تا مرزهای غربی سند و پنجاب و هند را در بر میگیرد. بلوچستان از شمال با سیستان و خراسان همسایه است و از جنوب به سواحل مکران، دریای عرب و دریای عمان منتهی میشود. مرزهای آن را دقیقاً نمیتوان مشخص کرد[4] اما مساحت آن حدود ۶۹۰٬۰۰۰ کیلومترمربع تخمین زده میشود.[5][6] این سرزمین، گرم و خشک و کوهستانی است. بلوچها، قومی ایرانیتبار و بیشتر مسلمان سنی و پیرو مذهب حنفی هستند.[4]بلوچستان در منطقهای واقع شده که ایران را به تمدن هند متصل میکند و یکی از نقاط استراتژیک جهان است که همواره در تمام ادوار تاریخی منطقهای مهم برای تجارت محسوب میشده.[6]
بلۏچستان | |
---|---|
بلوچستان بهرنگ صورتی | |
مختصات: | |
فهرست کشورهای مستقل | |
جمعیت (۲۰۱۳) | |
• کل | ۱۸–۱۹ میلیون[1][2][3] |
جمعیتشناسی | |
• قومیت | مردم بلوچ |
• زبان (های) رسمی | زبان بلوچی .زبان فارسی، زبان اردو |
شهرهای بزرگ |
خانات کلات بعد از کشته شدن نادرشاه افشار در سال ۱۷۴۷ به رهبری میر نصیر خان احمدزهی به مرکزیت کلات از افشاریه اعلام استقلال کرد. بلوچستان در ادامه ادوار افشاریه بعد از مرگ نادرشاه، زندیه و اوایل قاجار تا دوره ناصر الدین شاه تحت سلطهٔ حکومت مرکزی ایران نبود. [نیازمند منبع]
سپس در سال ۱۸۷۱ میلادی کلات که تحت الحمایه بریتانیا بود به دو نیم شرقی و غربی تقسیم شد که نیمه غربی به ایران برگردانده و نیمه شرقی زیر نظر و تحت الحمایه بریتانیا به عنوان منطقه نیمه مستقل باقی ماند.[7][8]
بلوچستان کنونی منطقه ای است که بین سه کشور ایران، افغانستان و پاکستان قرار دارد و از نظر اداری شامل ایالت بلوچستان پاکستان، بخشهایی از استان سیستان و بلوچستان ایران و بلوچستان افغانستان در جنوب افغانستان است در استان نیمروز، میباشند.[9][10]