بافت عصبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
بافت عصبی (به انگلیسی: Nervous tissue) یکی از اصلیترین بافتها در میان مهرهداران است. دستگاه عصبی شامل دو بخش دستگاه عصبی مرکزی (مغز، نخاع) و دستگاه عصبی محیطی (اعصاب بدن) میباشد. بافت عصبی از اکتودرم در دوران جنینی منشأ میگیرد. مهمترین خواص بافت عصبی تحریکپذیری، هدایت و انتقال جریان عصبی میباشد. همه سلولهای بافت عصبی دارای هسته میباشند.[1]