غلاف میلین
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
غلاف میلین یک لایه از جنس چربی ( روغن اویلا) است که بر روی بسیاری از آکسون‌ها و بعضی از دندریت‌ها، تشکیل می‌شود و نورون را سفید رنگ جلوه می‌دهد نقش نهادین پوشش میلین، ایجاد نارسانایی بیشتر بر روی سطح تار عصبی‌ها است که این امر باعث افزایش سرعت هدایت پیام‌های الکتریکی در درازای تار می‌شود. میلین افزون بر افزایش سرعت ترارسانی پیام‌های عصبی در طول رشته‌های عصبی، وظیفه نگهداری از سلول‌های عصبی را نیز به عهده دارد.
همه طول تار از میلین پوشیده نشده‌است. بخش‌هایی که پوشش میلین قطع می‌شود گره رانویه نامیده می‌شوند. در رشته‌های میلین‌دار پیام عصبی بسیار تندتر ترارسانی می‌شود.
از دیدگاه میلینه بودن، نورون‌ها بر ۲ گونه هستند:
موارد استفاده میلین در قشر مخ، نخاع، مخچه (شجره الحیاة یا درخت زندگی) و … است.
میلین توسط سلول‌های الیگودندروسیت در سیستم عصبی مرکزی و سلول‌های شوان در سیستم عصبی محیطی به دور تارهای عصبی ساخته می‌شود. این سلول‌ها لایه‌های پیچ در پیچی از میلین را پیرامون تارهای عصبی می‌سازند.
سلول‌های شوان و اولیگودندروسیت‌ها دو تفاوت مهم با هم دارند:
همچنین سلول‌های میلین توسط سلول‌های پشتیبان که آکسون‌ها و دندریت‌ها را احاطه کرده‌اند به‌وجود می‌آید.
از بین رفتن پوشش میلین موجب نارسایی در هدایت پیام‌های عصبی و بنابراین بروز بیماری‌های عصبی همچون اسکلروز چندگانه یا همان ام. اس می‌شود. دانشمندان سال‌ها است برای یافتن شیوه‌ای که با آن بتوان بدن را به بازسازی دوباره میلین واداشت، پژوهش می‌کنند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
