باج
From Wikipedia, the free encyclopedia
باج (که خراج هم گفته میشود) سرمایهای است که یکی از طرفین به عنوان نشانهای از احترام یا اغلب در زمینههای تاریخی یا نشانی از تسلیم یا وفاداری به دیگری میدهد.
خراج نوعی ثروت و سرمایه است که غالباً یک طرف به عنوان احترام یا مانند آنچه که در متنهای تاریخی معمولاً وجود داشت به عنوان تسلیم یا بیعت به دیگری میدهد. دولتهای مختلف باستان از حاکمان سرزمینی که دولت آنها را فتح میکرد یا تهدید به فتح آنها میکردند، خراج میگرفتند. در صورت اتحاد، احزاب کمتر ممکن است به احترام احزاب قدرتمندتر به عنوان وفاداری و اغلب به منظور تأمین مالی پروژههایی که به سود هر دو طرف است، ادای احترام کنند. به عنوان «ادای احترام» به رسمیت شناختن توسط پرداخت کننده تسلیم سیاسی به گیرنده پرداخت معمولاً لازم است. مبالغ کلان، اساساً پول حمایتی، که توسط امپراتوریهای بعدی روم و بیزانس به مردم بربر پرداخت میشود تا از حمله آنها به خاک امپراتوری جلوگیری کند، معمولاً «خراج» خوانده نمیشود زیرا امپراتوری هیچ موقعیت سیاسی فرومایه ای را قبول نمیکند. پرداختهای یک نهاد سیاسی برتر به یک شخص حقیر، که برای اهداف مختلف انجام میشود، با اصطلاحاتی از جمله «یارانه» یا «کمک مالی» توصیف میشود.
امپراتوریهایی که خراج میگرفتند با کسانی مانند امپراتوری روم که سرزمینهای تحت کنترل و کنترل بیشتری دارند، در تضاد است. دولت فرعی دولتی است که موقعیت سیاسی و استقلال خود را فقط با پرداخت خراج حفظ میکند. اگرچه، جمهوری روم و امپراتوری روم گاهی پادشاهی مشتری را کنترل میکردند و از این طریق خراج میگرفتند.