الفبای عبری
From Wikipedia, the free encyclopedia
الفبای عِبْری یا الفبای عِبْرانی (به زبان عبری:آلف بت אָלֶף־בֵּית) در نوشتن خط عبری و نیز برخی نشانههای علمی و ریاضی بکار میرود. دو دستور خط پالئو و استاندارد (منظم) را شامل میگردد که نوع دوم که در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرد از رسمالخط آرامی شکل گرفته است.[2][3]
اطلاعات اجمالی الفبای عبری, نوع ...
الفبای عبری | |
---|---|
نوع | ابجد |
زبانها | عبری، ییدیش، لادینو |
دورهٔ زمانی | سده ۲ الی ۱ پیش از میلاد– اکنون[1] |
سامانهٔ مادر | |
سامانهٔ فرزند | الفبای ییدیش |
سامانهٔ خواهر | |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Hebr, 125 |
جهت | راست به چپ |
مخفف یونیکد | Hebrew |
دامنه یونیکد |
|
بستن
الفبای عبری از ۲۲ حرف تشکیل شدهاست. صداهای زیر شیوهٔ تلفظ حروف عبری هستند:
آلِف א -- بِت ב – وِت ב -- گیمِل ג – دالِت ד – هِ ה – واو ו – زایین ז – خِت ח – تِت ט – یُد י – کاف כ – خاف כ -- خافْ سُفیت ך -- لامِد ל – مِم מ – مِمْ سُفیت ם -- نون נ – نون سُفیت ן -- سامِخ ס – عایین ע – پِ פ -- فِ פ -- فِ سُفیت ף -- تْسادی צ – تْسادی سُفیت ץ -- کُف ק – رِش ר – شین ש – سین ש -- تاو ת