زبان سندی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان سندی (به سندی: سنڌي) زبان تاریخی ایالت سند و مردمان سندی است. ۵۳٬۴۱۰٬۹۱۰ تن در پاکستان و ۵٬۸۲۰٬۴۸۵ تن در هند بدین زبان سخن میگوید. این زبان یک زبان هندوآریایی است. سندی تاثیرهایی را از زبان بلوچی پذیرفته است.
اطلاعات اجمالی سندی, زبان بومی در ...
سندی | |
---|---|
سنڌي | |
زبان بومی در | پاکستان, هندوستان. همچنین هنگ کنگ، عمان، فیلیپین، اندونزی، سنگاپور، امارات متحده عربی، پادشاهی متحده، ایالات متحده آمریکا، سریلانکا |
منطقه | آسیای جنوبی |
هندواروپایی
| |
گویشها | |
عمدتاً الفبای عربی و برخی دیواناگری، گورومکهی، الفبای خداآبادی، لندا[1] | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | پاکستان (ایالت سند) هند |
تنظیمشده توسط | مرجع زبان سندی (پاکستان)، انستیتوی سندشناسی هند (هندوستان) |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | sd |
ایزو ۲–۶۳۹ | snd |
ایزو ۳–۶۳۹ | در زمانهای گوناگون:snd – Sindhikfr – Kachchilss – Lasisbn – Sindhi Bhil |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن
ابوریحان بیرونی در مالالهند از این زبان یاد میکند و واژگانی را از آن برمیشمرد. در این زمان هنوز سندیان به اسلام نگرویده بودند. از سدهٔ نوزدهم برای نگارش این زبان از الفبای عربی بهره میبرند، این الفبا ۵۲ حرف دارد:
اطلاعات بیشتر جھ, ڄ ...
جھ | ڄ | ج | پ | ث | ٺ | ٽ | ٿ | ت | ڀ | ٻ | ب | ا |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ɟʱ | ʄ | ɟ | p | s | ʈʰ | ʈ | tʰ | t | bʱ | ɓ | b | ɑ: ʔ ∅ |
ڙ | ر | ذ | ڍ | ڊ | ڏ | ڌ | د | خ | ح | ڇ | چ | ڃ |
ɽ | r | z | ɖʱ | ɖ | ɗ | dʱ | d | x | h | cʰ | c | ɲ |
ڪ | ق | ڦ | ف | غ | ع | ظ | ط | ض | ص | ش | س | ز |
k | q | pʰ | f | ɣ | ɑ: o: e: ʔ ʕ ∅ | z | t | z | s | ʃ | s | z |
ي | ء | ھ | و | ڻ | ن | م | ل | ڱ | گھ | ڳ | گ | ک |
j i: | h | ʋ ʊ o: ɔ: u: | ɳ | n | m | l | ŋ | ɡʱ | ɠ | ɡ | kʰ |
بستن
همچنین در هندوستان برای نگارش این زبان از خط دیواناگری نیز بهره میبرند. سندی وام واژگان بسیاری را از زبانهای فارسی و عربی در خود دارد. زبان انگلیسی هم واژگانی را بدین زبان وام داده است. در پاکستان زبان اردو به طور شدیدی بر سندی اثر گذاشته است.