اسپرانتو
مجبوب ترین زبان فراساخته / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان اسپرانتو (به اسپرانتو: Esperanto) معروفترین زبان فراساختهٔ میانجی جهانی است، که در میان زبانهای ابداعی موجود، بیشترین گویشوران را در جهان دارد.[2] کسی را که به زبان اسپرانتو سخن بگوید یا از آن استفاده کند اسپرانتیست (اسپرانتودان) مینامند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (فوریه ۲۰۱۸) |
اسپرانتو | |
---|---|
International language | |
Esperanto | |
بیان | [espeˈranto] ( شنیدن) |
ساختهشده توسط | لودویک زامنهوف |
تاریخ | ۱۸۸۷ |
تنظیم و استفاده | زبان میانجی جهانی |
کاربران | زبان مادری: از یک هزار تا چند هزار نفر تخمین زده میشود. (۲۰۱۶) زبان دوم: از ۶۳ هزار تا ۲ میلیون نفر تخمین زده میشود. |
هدف | زبان فراساخته
|
گونههای نخستین | Proto-Esperanto
|
الفبای لاتین (الفبای اسپرانتو) بریل اسپرانتو | |
Signuno | |
منابع | واژگان از زبانهای رومیانی و زبانهای ژرمنی، دستورِ زبان از زبانهای اسلاوی |
وضعیت رسمی | |
تنظیمشده توسط | فرهنگستان اسپرانتو |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | eo |
ایزو ۲–۶۳۹ | epo |
ایزو ۳–۶۳۹ | epo |
فهرست لینگوییست | epo |
گلاتولوگ | espe1235 [1] |
زبانشناسی | 51-AAB-da |
اسپرانتویو: ۱۲۰ کشور در جهان. کشورهایی که در آن یک جامعه ملی اسپرانتو وجود دارد. | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
نام این زبان از اسم مستعار لودویک زامنهوف (اسپرانتو)، پدیدآورندهٔ این زبان بینالمللی، گرفته شدهاست. نخستین کتاب که وی برای معرفی و آموزش زبان اسپرانتو نگاشت، با نام مستعار «اسپرانتو» ∗، به معنی «امیدوار» ، منتشر کرد؛ چون امیدوار بود با بهرهگیری از این زبان به عنوان زبان میانجی جهانی، به ایجاد صلح و دوستی در سطح دنیا کمک شود. عنوان این کتاب «اینترناتسیا لینگوو» (به اسپرانتو: Internacia Lingvo) به معنی «زبان بینالمللی» بود؛ که بعدها تحت عنوان «کتاب اول» یا اونوا لیبرو∗ (به اسپرانتو: Unua Libro) مشهور شد. هدف زامنهوف، که به افتخار او یونسکو نیز سال ۱۹۸۷ را بهمناسبت جشن صدسالگی زبان اسپرانتو «سال زامنهوف» نامید، خلق زبانی بیطرف و صلحپرور بود که یادگیری آن نیز آسان باشد و به درک متقابل فرهنگهای مختلف جهان توسط مردم کمک کند.
ویژگی منحصربهفرد الفبای اسپرانتو، آوایی بودن صددرصد آن است؛ بهاین معنی که هر حرف و کلمه در زبان اسپرانتو، تنها یکجور میتواند تلفظ یا نوشته شود؛ لذا پس از فراگیری آن، دیگر هیچگونه مشکلی برای زبانآموز در تلفظ یا دیکتهٔ واژگان وجود نخواهد داشت. الفبای اسپرانتو دارای ۲۸ حرف از الفبای لاتین است که چهار حرف Q, W, X, Y در این الفبا وجود ندارند و در عوض شش حرف تکراری دارد که روی پنج حرف آن، هشتک قرار گرفتهاست و روی یک حرف دیگر، یک هفتک قرار دادهاند تا آوای آنها را تغییر دهند: Ĉ، Ĝ، Ĥ، Ĵ، Ŝ، Ŭ.