اشتاد
From Wikipedia, the free encyclopedia
اشتاد یا ایزدبانو اشتاد، در اساطیر ایران نام یک ایزدبانو است که ایزد پایدار روز بیست و ششم هر ماه نامیده میشد.
اشتاد راستی و دادگستری | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نامهای دیگر: | ارشتاد |
اوستایی: | ارشتات |
دین دبیره: | 𐬀𐬭𐬱𐬙𐬁𐬝 |
جنسیت: | ایزدبانو |
القاب: | شاه اشتاد ایزد |
نماد: | راستگویی |
وابستگی: | ایزدان سی و سه گانه، ایزدان نگهبان روز های ماه |
رده: | نگهبان هوش، کار و دادخواهی، پیشبرد گیتی، راهنمای مینویان و جهانیان |
نگهبان روز: | بیست و ششم هر ماه |
ایزدان همکار: | زامیاد، امرتات، رشن |
گل: | لاله |
نسک: | اشتاد یشت |
اقامتگاه: | کوه اوشیدا |
اصل واژهٔ اشتاد در اصل ارشتاد یا ارشتات بوده که در طی گذر زمان به اشتاد تبدیل شدهاست. ارشتات به معنای راستی و درستی است و در یسنا ۱۶، فقرهٔ ۶ و همینطور در دو سی روزهٔ کوچک و بزرگ، فقرهٔ ۲۶، در ردیف سی فرشته مربوط به روزهای ماه به شمار آمدهاست.[1] چهارمین چهرهی گهنبار ایاثرم گاه به چَم (:معنی) آغاز زمستان است. در باور زرتشتیان چهارمین مرحلهی آفرینش از سوی اهورامزدا را یادآوری میکند که هنگام پدیدار شدن گیاه در هستی است. هنگامهی این جشن پنجروزه از اشتاد ایزد تا انارام ایزد در گاهشمار زرتشتی برابر با 20 تا 24 مهرماه در سالنمای رسمی کشور است. در گاهشمار کهن ایران، سال، تنها به دو فصل بزرگ بخش میشد. فصل تابستان هفت ماهه و زمستان پنج ماهه بود.[2]
گل خاص اشتاد، گل لاله است.