![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/%25DA%25A9%25D8%25A7%25D9%2584_%25D8%25AC%25D9%2586%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2584.jpg/640px-%25DA%25A9%25D8%25A7%25D9%2584_%25D8%25AC%25D9%2586%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2584.jpg&w=640&q=50)
ادبیات پارتی
آثار ادبی به زبان پارتی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ادبیات پارتی شامل آثار ادبی به زبان پارتی میشود. از صورت باستانی این زبان اثری موجود نیست اما از پارتی میانه نوشتههایی بر روی سنگ، چرم، سفال، فلز، سکّه، مُهر و جز آنها به خط پارتی کتیبهای و نوشتههایی از مانویان به خط مانوی در دست است. سنگنوشتههای دو یا سهزبانه شاهان ساسانی، بنچاق اورامان و آثار دورا اروپوس مهمترین آثار برجای مانده از این زبان هستند. با توجه به شواهد زبانشناختی میتوان درخت آسوریگ و یادگار زریران در دوره ساسانی را متنهایی دستکاریشده از زبان پارتی به خط پارسی میانه دانست.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/%DA%A9%D8%A7%D9%84_%D8%AC%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84.jpg/640px-%DA%A9%D8%A7%D9%84_%D8%AC%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84.jpg)
از ادبیات پارتی در دوره اشکانی متنی به شکل اصلی به دست ما نرسیدهاست ولی از روی شواهد میتوان گفت که در آن دوره آثار ادبی غیردینی موجود بودهاست. ادبیات غیردینی پارتی به نظر بیشتر منظوم بودهاست. در دوران اشکانیان آثار غیردینی و افسانهها سینه به سینه توسط قصهگویان و نقالان روایت میشد. گروهی از آنان گوسان نام داشتند.[2][1] از این داستانها، بعدها در گردآوری و تدوین خداینامه استفاده شدهاست. ویس و رامین نیز یکی از منظومههای عاشقانه فارسی با اصالتی پارتی است. داستان بیژن و منیژه در شاهنامه نیز شاید دارای اصلی پارتی باشد.[1]