اثر فتوالکتریک
پدیدهای فیزیکی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اثر فتوالکتریک (اثر فوتوالکتریک هم نوشتهاند) پدیدهای الکتروکوانتومی است که در آن، ماده پس از جذب انرژی از فوتونِ پرتو الکترومغناطیسی تابیده به آن (مانند پرتو فرابنفش، پرتو ایکس یا نور)، الکترون گسیل (آزاد) میکند.
این پدیده همچنین به خاطر کشف شدنش از سوی هاینریش هرتز به اثر هرتز معروف است، هرچند امروزه این لفظ کمتر به کار میرود (هرتز واحد بسامد (فرکانس) نیز میباشد).
اثر فتوالکتریک با فوتونهایی با انرژی پایین در حدود چند الکترونولت مشاهده میشود. اگر فوتون به اندازهٔ کافی انرژی داشته باشد (در حد چند کیلوالکترونولت) پدیدهٔ دیگری به نام اثر پراکندگی کامپتون و اگر انرژی آن در حد چند مگاالکترونولت باشد، پدیدهٔ دیگری به نام جفتسازی (Pair production) رخ میدهد.
مطالعهٔ پدیدهٔ فتوالکتریک منجر به گامهای مهمی در درک حقیقت کوانتومی نور شد.
این اثر یکی از بخشهای مهم فیزیک است که در سال، ۱۹۲۱ آلبرت اینشتین به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک گرفت.