ابوحنیفه نعمان بن ثابت
بنیانگذار مذهب حنفی / From Wikipedia, the free encyclopedia
نُعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان مُکنّا و مشهور به ابوحَنیفه (۸۰–۱۵۰ ه.ق) فقیه و متکلم نامدار کوفه و پایهگذار مذهب حنفی از مذاهب چهارگانهٔ اهلسنت است. پیروان ابوحنیفه را حَنَفی مینامند. ابو حنیفه از حماد بن ابی سلیمان، و از ابراهیم نخعی و علقمه بن قیس شاگرد عبدالله بن مسعود، علم فقه و حدیث را اخذ و تلقی نمود. شافعی و مالکی به کمالات او معترف بودهاند.[1]
اطلاعات شخصی | |
---|---|
زاده | ۸۰هـ / ۶۹۹م |
درگذشته | ۱۵۰هـ / ۷۶۷م بغداد |
ملیت | ایرانی |
محل اقامت | کوفه |
تحصیلات | مکه حجاز |
شناخته شده برای | قیاس - فقه حنفی |
پیشه | فقه - استدلال |
مرتبه | |
استادان | اصحاب عبدالله ابن مسعود (اهل رای)، اصحاب عبدالله بن عباس (اهل حدیث) |
تأثیرگذاران
| |
تأثیرپذیرندگان
|
بیشتر منابع، اصلیت او را از چاریکار پروان میدانند. در برخی منابع هم ترمذ یا نسا به عنوان محل سرزمین اجدادش نام برده شدهاست.[2] وی در سال ۸۰ (قمری) در شهر خواجه سیاران استان پروان متولد شد. ابوحنیفه علاوه بر فقیه بودن در زمان خود بازرگان موفقی نیز بود. وی در نزد اهل سنت یکی از بزرگترین فقها بهشمار میرود.