ابن باجه
ستارهشناس، ریاضیدان، نویسنده، و فیلسوف اسپانیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوبکر محمد بن یحیی بن صائغ معروف به ابن باجه، ستارهشناس، ریاضیدان، منطقدان، فیلسوف، فیزیکدان، طبیب، روانشناس، گیاهشناس، شاعر و دانشمند بزرگ اندلسی جهان اسلام است. او در سال ۴۹۸ هجری به سرقسطهٔ اندلس (ساراگوسای اسپانیای امروزی) به دنیا آمد و به سال ۵۳۲ هجری در فاس مراکش چشم از جهان فروبست. او را در غرب بیشتر با نام لاتینی شدهٔ Avempace میشناسند. ابن باجه و ابن طفیل و ابن رشد و ابن خلدون، چهار فیلسوف نامدار سرزمینهای غربی جهان اسلام بهشمار آمدهاند.[1]
ابن باجه محمد بن یحیی بن صائغ | |
---|---|
زادهٔ | ۴۹۸ قمری ۱۱۰۵ (میلادی) سرقسطه، اندلس (ساراگوسای اسپانیای امروزی |
درگذشت | ۵۳۲ قمری ۱۱۳۹ (میلادی) فاس، مراکش |
آرامگاه | ریالث |
ملیت | اندلسی |
پیشه | ستارهشناس، ریاضیدان، منطقدان، فیلسوف، فیزیکدان، طبیب، روانشناس، گیاهشناس، شاعر و دانشمند |
دوره | قرون وسطی |
نام و شهرت ابن باجه، وی را برای مدتی به عرصه فعالیتهای سیاسی میکشاند، و به وزارت ابن تفلویت، یکی از حاکمان مرابطان، میرسد؛ اما همان نام و شهرت، وی را آماج حسادت و رشک دیگران قرار میدهد و به بهانه داشتن برخی عقاید انحرافی به کفر و الحاد متهم میشود و احتمالاً مرگ ناشی از مسمومیت وی نیز به همان اتهامها مربوط است.[2]