From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخ نظامی عراق (عربی: التاريخ العسكري للعراق) به دوران پس از اشغال عراق توسط بریتانیا در ۱۹۱۴ و ورود آن‌ها به بغداد اشاره دارد. در این سال اشغال اشغالگران انگلیسی تحت فشار زیادی که از طرف مردم عراق وارد می‌شد وعده ایجاد یک دولت عراقی را به مردم عراق دادند. در سال ۱۹۲۰، دولت عراق تأسیس شد، که به نوبه خود به دنبال ایجاد یک ارتش ملی عراقی بود. این در سال ۱۹۲۱ در ۶ ژانویه تحت رهبری وزیر دفاع، جعفر العسکری در دوران نخست‌وزیری عبدالرحمان النقیب انجام شد.[1]
دانشکده نظامی تابع وزارت دفاع در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد و هدف، آموزش دانش آموزان مناسب برای خدمت به عنوان افسران ارتشی که در کار و فرهنگ نظامی شایستگی دارند بود. مدت تحصیلات آن‌ها سه سال است و فارغ التحصیلان پس از اتمام دوره تحصیلی، درجه افسری را دریافت می‌کنند.
پس از آنکه شاه فیصل پادشاه عراق شد، نخستین گردان عراقی، بنام گردان موسی الکاظم تأسیس شد. شمار زیادی از افسرانی که قبل از انقلاب بزرگ عرب وارد ارتش عثمانی شده بودند به آن پیوستند و سپس دو نیروی هوایی و دریایی تأسیس شدند که متشکل از چهار لشکر بود، لشکرهای اول و سوم در بغداد بودند در حالی که لشکر دوم در کرکوک و چهارم نیز در یک قرارگاه در دیوانیه بود.
نیروهای جدید در جنگ علیه اشغالگری اسرائیل در سال ۱۹۴۸ در فلسطین وارد جنگ شدند.
در سال ۱۹۳۶ ارتش در اولین کودتای نظامی به رهبری سر لشکر بکر صدقی فرمانده لشکر دوم شرکت کرد و دولت جدیدی را به رهبری حکمت سلیمان[2] تشکیل داد.
ارتش عراق در روز چهاردهم ژوئیه سال ۱۹۵۸ تحت فرماندهی افسر عبدالکریم قاسم و افسر عبدالسلام عارف در کودتا برای بار دوم شرکت کرد. مقام سلطنت سرنگون شد و فیصل دوم و خانواده اش در کاخ الرحاب کشته شدند.[3][4]
ارتش عراق در فوریه سال ۱۹۶۳ در کودتایی شرکت کرد که در آن عبدالکریم قاسم و تعدادی از افسران دیگر و نفر همراه وی در ساختمان رادیو ترور شدند. حزب بعث قدرت را بدست گرفت، اولین رئیس‌جمهور از حزب بعث حسن البکر[5] و سپس صدام حسین[6] بود.
روابط بین عراق و ایران پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ به تخاصم کشید. حمله عراق به خاک ایران آغاز جنگی هشت ساله بود که طولانی‌ترین جنگ قرن بیستم محسوب می‌شود.
پس از اختلافات صدام حسین با کشورهای خلیج فارس، صدام در پاسخ به عربستان سعودی تصمیم به حمله به خلیج فارس گرفت. وی ادعا کرد که کویت بخشی از عراق است. اما شورای امنیت به درخواست کویت به نیروهای عراقی مهلت داد تا کویت را ترک کنند، اما صدام آن را نپذیرفت که منجر به شروع جنگ طوفان صحرا شد.
پس از اشغال عراق توسط آمریکا، پل برنر، حاکم غیر نظامی ایالات متحده، تصمیم گرفت ارتش عراق را که از چهارصد هزار سرباز تشکیل شده بود منحل کند. سپس تصمیم گرفت ارتش را بازسازی کند.
وضعیت ارتش عراق پس از اشغال ایالات متحده به شکل تثبیت شده‌ای درآمد، اما با برخی مشکلات مانند مبارزه با تروریسم مواجه شد. آنچه تا کنون جریان دارد این است که ارتش عراق از استان‌های عراق محافظت می‌کند و در شهرها مشغول به کار است؛ و فرماندهی نیروهای مسلح را نخست‌وزیر بر عهده دارد.
قانون اساسی عراق به نخست‌وزیر لقب فرمانده کل نیروهای مسلح را داد که این لقب را نفرات زیر تا کنون داشته‌اند:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
