From Wikipedia, the free encyclopedia
دین حکومتی یا دین رسمی نهاد دینی یا باوری است که رسماً مورد حمایت یک حکومت است. کشورهای دارای دین رسمی، گرچه سکولار نیستند، الزاماً حاکمیتی دینی نیز نیستند. دینهای رسمی تثبیت یک دین با حمایت حکومت است، ولی لازم نیست دولت (مشابه آن گونه که در تئوکراسی است) تحت کنترل دین باشد یا دین در حمایت دولت لزوماً تحت کنترل دولت باشد.
دینهای رسمی در سراسر تاریخ بشر در تقریباً همهٔ فرهنگها، شناخته شده بودهاند و تا خاور نزدیک باستان و پیشاتاریخ قدمت دارند. رابطه فرق مذهبی و دولت تحت عنوان theologia civilis ("الهیات مدنی") توسط مارکوس ترنتیوس وارو مورد بحث قرار گرفت. نخستین کلیسای مسیحی مورد حمایت حکومت کلیسای حواری ارمنی بود، که در سال ۳۰۱ میلادی تأسیس شد.[۱] در مسیحیت از آنجا که لفظ کلیسا نوعاً به محل پرستش مسیحیان یا سازمانهای دربرگیرنده چنان محلهایی گفته میشود، لفظ کلیسای دولتی با مسیحیتِ مورد حمایت حکومت، از نظر تاریخی کلیسای دولتی امپراطوری روم در قرون پایانی حیات این امپراطوری، ارتباط دارد، و گاه در اشاره به شاخه ملی مدرنی از مسیحیت مورد استفاده قرار میگیرد.
در خاورمیانه، بسیاری از دولتها که جمعیت شان بیشتر مسلمانند اسلام را به عنوان دین رسمی خود دارند گرچه محدودیتهای مذهبی بر زندگی روزمره شهروندان بسته به کشور متغیر است. در عربستان سعودی حاکمان از هر دو قدرت سکولار و مذهبی برخوردار است، حال آن که در ایران از زمان انقلاب ۱۳۵۷ قدرت سکولار رئیسجمهور باید از تصمیمات اقتدار مذهبی تبعیت کند. ترکیه، که آن هم جمعیتش بیشتر مسلمانند، در پی اصلاحات آتاتورک سکولار شد، گرچه برخلاف انقلاب روسیه در همان زمان، این منجر به اختیار کردن بیخدایی حکومتی نشد.
درجه اعمال دین رسمی ملی بر شهروندان توسط دولت در جامعه معاصر از بالا در عربستان سعودی و ارمنستان تا حداقلی یا نبود آن در دانمارک، انگلستان، ایسلند، و یونان متغیر است.
یکی از دینهای دارمایی با ۵۰۰ میلیون پیرو در سراسر جهان است. این دین برپایه فلسفهای مبتنی بر آموزههای سیدارتا گوتاما که در حدود ۵۶۶ (پیش از میلاد) تا ۴۸۶ (پیش از میلاد) میزیسته، است. آیین بودا به تدریج از هندوستان به سراسر آسیا، آسیای میانه، تبت، سریلانکا، یمن، آسیای جنوب شرقی و نیز کشورهای خاور دور مانند چین، مغولستان، کره و ژاپن راه یافت.
در حال حاضر فقط کشورهای سریلانکا، بوتان و کامبوج یک حکومت دینی بر اساس آیین بودایی هستند.
پرجمعیتترین کشور دارای بودیست، چین است که داری حکومت سکولار است.
دولتهای زیر نوعی از مسیحیت را به عنوان دین دولتی یا رسمی خود به رسمیت میشناسند یا برای آن وضعیت ویژه ای قائل هستند (بر حسب مذهب):
در حال حاضر فقط کشورهای واتیکان، یونان، انگلستان، نروژ، دانمارک، جزایر فارو، گرینلند، ایسلند، مالت، لوکزامبورگ، لیختن اشتاین، کاستاریکا و زامبیا یک حکومت دینی بر اساس آیین مسیحیت هستند.
پرجمعیتترین کشور دارای مسیحی، ایالات متحده است که داری حکومت سکولار است.[۲]
مناطقی که کلیسای کاتولیک به عنوان دین دولتی یا رسمی تثبیت شدهاست:
مناطقی که در قانون اساسی شان بدون تعیین کاتولیسیزم رومی به عنوان دین رسمی درجات گوناگونی از به رسمیتشناسی به آن میدهند:
اسلام دینی آفرینشگرا، یکتاپرستانه و ابراهیمی است. به پیروان اسلام «مسلمان» میگویند. هماکنون اسلام از نظر پیروان عقیدتی از دید شمار رسمی با ۲میلیارد و ۱۰۰ ميليون نفر پیروان، قبل از جمعیت بیخدایان و بعد از مسیحیان در جایگاه دوم در جهان جای دارد.
در حال حاضر اکثر کشورهای دارای بیشترین جمعیت مسلمان، با حاکمیت دینی اداره میشوند. کشورهای پاکستان، افغانستان؛ خاورمیانه و صحرای آفریقا، سومالی، بنگلادش و مالزی. آمار[۲۸][۲۹][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳]
پرجمعیتترین کشور دارای مسلمان، اندونزی است که داری حکومت سکولار است.
کشور هند بیشترین جمعیت افراد هندو، سیک، جین و اسرائیل بیشترین جمعیت افراد یهودیی و چین بیشترین جمعیت افراد بیدین را دارند که همگی دارای یک حکومت سکولار هستند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.