دین در ژاپن

دین در ژاپن عمدتاً در شینتو و بودیسم، دو ایمان اصلی، که مردمان ژاپنی اغلب به‌طور همزمان به آنها معتقد هستند، نمود دارد. بر اساس برآوردها، ۷۰ درصد از مردم تا حدودی از آیین‌های شینتو پیروی می‌کنند، اجداد و کامی را در محراب‌های خانگی و معبد شینتویی می‌پرستند. یک عدد تقریباً به همان اندازه بالا گزارش شده است^[۶]

اطلاعات بیشتر مؤمنان مذهبی در ژاپن (کتاب حقایق جهانی سیا) ...

مؤمنان مذهبی در ژاپن (کتاب حقایق جهانی سیا)^[۳]

شینتو			۷۰٫۵٪
بوداگرایی ژاپنی			۶۷٫۲٪
مسیحیت در ژاپن			۱٫۵٪
Other religions			۵٫۹٪
کل پیروان بیش از ۱۰۰٪ است زیرا بسیاری از مردمان ژاپنی هم پیرو شینتو و هم پیرو آیین بودایی هستند.^[۴]

بستن

به عنوان بودایی ترکیب همزمان هر دو، که عموماً با نام شینبوتسو-شوگو شناخته می‌شوند، رایج هستند. آنها پیش از ظهور شینتوی حکومتی در قرن نوزدهم، نماینده مذهب غالب ژاپن بودند.^[۷] مفهوم ژاپنی دین به‌طور قابل توجهی با فرهنگ غربی متفاوت است. معنویت و عبادت به شدت التقاطی هستند. آداب و رسوم، که اغلب با رفاه و منافع دنیوی همراه است، دغدغه اصلی هستند، در حالی که آموزه‌ها و باورها توجه اندکی را به خود جلب می‌کنند.^[۸] هویت دینی تصوری بیگانه است. اگرچه اکثریت قریب به اتفاق شهروندان ژاپنی از شینتو پیروی می‌کنند، تنها حدود ۳٪ در نظرسنجی‌ها به عنوان شینتو معرفی می‌شوند، زیرا این اصطلاح به معنای عضویت در فرقه‌های شینتو سازمان یافته است.^[۹]^[۱۰]

برخی به عنوان «دون دین» مو شوکیو (無宗教^؟) شناسایی می‌شوند، اما این به معنای بی‌دینی و طرد دین نیست. مو شوکیو یک هویت مشخص است که بیشتر برای تأیید دینداری «عادی» و در عین حال رد وابستگی به جنبش‌های متمایز که به عنوان خارجی یا افراطی تلقی می‌شوند، استفاده می‌شود.^[۱۱]^[۱۲]

Remove ads

شینتو (神道, Shintō^؟)، همچنین kami-no-michi,^[الف] دین بومی از ژاپن و از بیشتر مردمان ژاپنی است. .^[۱۴] جورج ویلیامز شینتو را به عنوان یک کنش محور دین طبقه‌بندی می‌کند؛^[۱۵] تمرکز آن بر روی آیین اعمالی است که باید با جدیت انجام شود تا ارتباطی بین ژاپن امروزی و ریشه‌های باستانی آن برقرار شود.^[۱۶] سوابق تاریخی مکتوب کوجیکی و نیهون شوکی برای اولین بار در قرن هشتم ثبت و مدون اعمال شینتو شد. با این حال، این نخستین نوشته‌های ژاپنی به یک «مذهب شینتو» واحد اشاره نمی‌کنند، بلکه به مجموعه‌ای از باورهای بومی و اسطوره‌شناسی ژاپنی اشاره می‌کنند.^[۱۷] شینتو در قرن بیست و یکم دین عمومی معبد شینتویی است که به پرستش تعداد زیادی از الوهیت [[[کامی]] اعتقاد دارد،^[۱۸]

برای اهداف مختلف مانند یادبودهای جنگ و جشن برداشت مناسب است و همچنین برای سازمان‌های فرقه‌ای مختلف کاربرد دارد. ایمانداران باورهای متنوع خود را از طریق یک زبان استاندارد بیان می‌کنند، اتخاذ سبکی مشابه در لباس پوشیدن و تاریخ گذاری آیینی مربوط به دوران دوره نارا (۷۱۰–۷۹۴) و دوره هی‌آن (۷۹۴–۱۱۸۵).^[۱۷]

دین در ژاپن (۲۰۱۸ تحقیق توسط ان‌اچ‌کی)^[۱۹]

بی‌دینی (۶۲٪)

بوداگرایی در ژاپن (۳۱٪)

شینتو (۳٪)

مسیحیت در ژاپن (۱٪)

دیگر دین‌ها (۱٪)

بدون پاسخ (۲٪)

Remove ads

[۱]
Japan - Country. سیا، Government of the United States.
[۲]
"Population Estimates Monthly Report - December 1, 2020 (Final estimates)".
[۳]
CIA World Factbook:^[۱]
Shinto: 70.5%
Buddhism: 67.2%
Christianity: 1.5%
Other: 5.9%
Percentages calculated using the official total population figure of 126,088,000 as of the end of 2020.^[۲]
[۴]
"Japan - The World Factbook". www.cia.gov.
[۵]
宗教年鑑令和3年版 [Religious Yearbook 2021] (PDF) (به ژاپنی). Agency for Cultural Affairs, Government of Japan. 2021.
[۶]
آمار جمعیت سالنامه مذهبی سازمان امور فرهنگی تا پایان سال ۲۰۲۰ به شرح زیر است:^[۵]
شینتو: ۸۷۹۲۴۰۸۷
بودیسم: ۸۳۹۷۱۱۳۹
مسیحیت: ۱۹۱۵۲۹۴
دیگر: ۷۳۳۵۵۷۲
Percentages calculated using the official total population figure of 126,088,000 as of the end of 2020.^[۲]
[۷]
Reischauer, Edwin O.; Jansen, Marius B. (1988). The Japanese today: change and continuity (2nd ed.). Belknap Press of Harvard University Press. p. 215. ISBN 978-0-674-47184-9.
[۸]
Kisala, Robert. 2006. Japanese Religions. Pp. 3-13 in Nanzan Guide to Japanese Religions, ed. Paul L. Swanson and Clark Chilson. Honolulu: University of Hawaii Press.
[۹]
Engler, Price. 2005. p. 95
[۱۰]
Williams, 2004. pp. 4-5
[۱۱]
Kawano, Satsuki. 2005. Ritual Practice in Modern Japan: Ordering Place, People, and Action. Honolulu: University of Hawaii Press.
[۱۲]
LeFebvre, J. (2015). "Christian wedding ceremonies: 'Nonreligiousness' in contemporary Japan". Japanese Journal of Religious Studies, 42(2), 185-203
[۱۳]
Stuart D. B. Picken, 1994. p. xxiv
[۱۴]
Williams, 2004. p. 4
[۱۵]
Williams, George (2004). Shinto. Religions of the World. Philadelphia: Infobase Publishing (published 2009). p. 6. ISBN 978-1-4381-0646-5. Retrieved 12 May 2019. Shinto is an action-centered religion (one based on actions) and not a confessional religion (one that requires a set of beliefs or a profession of faith).
[۱۶]
John Nelson. A Year in the Life of a Shinto Shrine. 1996. pp. 7–8
[۱۷]
[۱۸]
Breen, Teeuwen. 2010. ص. 1
[۱۹]
"ISSP" (PDF). NHK. 2018.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Religion in Japan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۲۰.

Remove ads

[الف]
هر دو به معنای «راه الهی» یا «خدایان» است. . نامهای دیگر عبارتند از:^[۱۳]
کانناگارا-نو-میچی، "راه الهی که از زمان‌های بسیار قدیم منتقل شده است";

کادو، "راه باستانی";

دایدو، "راه عالی";

تیدو، "راه شاهنشاهی".

[1] [۱]
Japan - Country. سیا، Government of the United States.

[Pop_2021-2] [۲]
"Population Estimates Monthly Report - December 1, 2020 (Final estimates)".

[CIA_World_Factbook-3] [۳]
CIA World Factbook:^[۱]
Shinto: 70.5%
Buddhism: 67.2%
Christianity: 1.5%
Other: 5.9%
Percentages calculated using the official total population figure of 126,088,000 as of the end of 2020.^[۲]

[4] Shinto: 70.5%

[5] Buddhism: 67.2%

[6] Christianity: 1.5%

[7] Other: 5.9%

[4] [۴]
"Japan - The World Factbook". www.cia.gov.

[5] [۵]
宗教年鑑令和3年版 [Religious Yearbook 2021] (PDF) (به ژاپنی). Agency for Cultural Affairs, Government of Japan. 2021.

[ACA_Yearbook-6] [۶]
آمار جمعیت سالنامه مذهبی سازمان امور فرهنگی تا پایان سال ۲۰۲۰ به شرح زیر است:^[۵]
شینتو: ۸۷۹۲۴۰۸۷
بودیسم: ۸۳۹۷۱۱۳۹
مسیحیت: ۱۹۱۵۲۹۴
دیگر: ۷۳۳۵۵۷۲
Percentages calculated using the official total population figure of 126,088,000 as of the end of 2020.^[۲]

[11] شینتو: ۸۷۹۲۴۰۸۷

[12] بودیسم: ۸۳۹۷۱۱۳۹

[13] مسیحیت: ۱۹۱۵۲۹۴

[14] دیگر: ۷۳۳۵۵۷۲

[ReischauerJansen215-7] [۷]
Reischauer, Edwin O.; Jansen, Marius B. (1988). The Japanese today: change and continuity (2nd ed.). Belknap Press of Harvard University Press. p. 215. ISBN 978-0-674-47184-9.

[8] [۸]
Kisala, Robert. 2006. Japanese Religions. Pp. 3-13 in Nanzan Guide to Japanese Religions, ed. Paul L. Swanson and Clark Chilson. Honolulu: University of Hawaii Press.

[Engler,_Price._2005._p._95-9] [۹]
Engler, Price. 2005. p. 95

[Williams,_2004._pp._4-5-10] [۱۰]
Williams, 2004. pp. 4-5

[11] [۱۱]
Kawano, Satsuki. 2005. Ritual Practice in Modern Japan: Ordering Place, People, and Action. Honolulu: University of Hawaii Press.

[12] [۱۲]
LeFebvre, J. (2015). "Christian wedding ceremonies: 'Nonreligiousness' in contemporary Japan". Japanese Journal of Religious Studies, 42(2), 185-203

[13] [۱۳]
Stuart D. B. Picken, 1994. p. xxiv

[15] [۱۴]
Williams, 2004. p. 4

[16] [۱۵]
Williams, George (2004). Shinto. Religions of the World. Philadelphia: Infobase Publishing (published 2009). p. 6. ISBN 978-1-4381-0646-5. Retrieved 12 May 2019. Shinto is an action-centered religion (one based on actions) and not a confessional religion (one that requires a set of beliefs or a profession of faith).

[17] [۱۶]
John Nelson. A Year in the Life of a Shinto Shrine. 1996. pp. 7–8

[JapaneseReligion1985-18] [۱۷]

[Breen,_Teeuwen._2010._p._1-19] [۱۸]
Breen, Teeuwen. 2010. ص. 1

[20] [۱۹]
"ISSP" (PDF). NHK. 2018.

[14] [الف]
هر دو به معنای «راه الهی» یا «خدایان» است. . نامهای دیگر عبارتند از:^[۱۳]
کانناگارا-نو-میچی، "راه الهی که از زمان‌های بسیار قدیم منتقل شده است";

کادو، "راه باستانی";

دایدو، "راه عالی";

تیدو، "راه شاهنشاهی".

[29] کانناگارا-نو-میچی، "راه الهی که از زمان‌های بسیار قدیم منتقل شده است";

[30] کادو، "راه باستانی";

[31] دایدو، "راه عالی";

[32] تیدو، "راه شاهنشاهی".

[۶]

[۳]

[۴]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[الف]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۱]

[۲]

[۵]

[۱۳]

دین در ژاپن

Wikiwand in your browser!

دین در ژاپن

Wikiwand in your browser!

شینتو

منابع

پیوند به بیرون