زرنکه (ساتراپی هخامنشی)

زَرَنکه یا زَرَکه (به پارسی باستان: 𐏀𐎼𐎣 ت.ت. 'Zaraⁿka یا Zraka')؛ (به یونانی باستان: Δραγγιανή ت.ت. 'Drangianḗ') که بعدتر زرنگ نامیده شد، یکی از ساتراپی‌های هخامنشیان به‌شمار می‌رفت و در سرزمین‌های امروزی افغانستان، پاکستان و جنوب‌شرقی ایران واقع بوده است. نام این سرزمین در سنگ‌نوشتهٔ بیستون داریوش بزرگ و نقش رستم نیز آمده است.^[۱]

زَرَنکه  (پارسی باستان) 𐏀𐎼𐎣 Zaraⁿka Zraka
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی
۵۵۰ پ.م.–۳۳۰/۳۲۹ پ.م.
درفش کوروش بزرگ
جایگاه ساتراپیَ زَرَنکه در قلمرو هخامنشی
مرکز	فرادا
تاریخچه
دولت
شاهنشاه
• ۵۵۰–۵۳۰ پ.م.	کوروش بزرگ
• ۳۳۶–۳۳۲ پ.م.	داریوش سوم
دوران تاریخی	شاهنشاهی هخامنشی
• تأسیس	۵۵۰ پ.م.
• اشغال به‌دست اسکندر مقدونی	۳۳۰/۳۲۹ پ.م.
پسین مقدونیه باستان

گفته می‌شود که زَرَنکه (سیستان) را گرشاسب بنا کرده‌است.^{[چه کسی؟]}

زَرَنکه به معنی سرزمین دریا است؛^[۲] که آن را زره نیز می‌نامیدند.

پس از مهاجرت سکاها به دره سند و تشکیل پادشاهی سکایی در هند، گروهی از آنها در زمان فرهاد دوم و اردوان دوم اشکانی در زَرَنکه مستقر شدند. از این زمان زَرَنکه تغییر نام داده و سک‌ستان (سرزمین سکاها) خوانده شد.

این سرزمین از نواحی بسیار حاصل‌خیز و جنوبی ایران بود. پس از حمله اعراب به ایران، سک‌ستان یا سیستان، دومین خراج‌گزار بزرگ ایران بود.

جستارهای وابسته

• ساتراپی کَرمَنا
• ساتراپی مَکا
• ساتراپی هَرَهُوَتیش
• ساتراپی گَنداره
• ساتراپی هریوا
• زرنج
• سیستان
• ساتراپی‌های هخامنشیان