دستورالعمل ۲۱
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
دستورکار ۲۱ (به انگلیسی: Agenda 21) یک برنامهٔ کار داوطلبانه و غیر الزامآور است که از سوی سازمان ملل و در رابطه با توسعهٔ پایدار ارائه شدهاست.[۱] این دستور کار حاصل کنفرانس سازمان ملل در بارهٔ محیط زیست و توسعه (اوج زمین) است که در سال ۱۹۹۲ در ریو دوژانیرو برگزار شد. این برنامه، دستور کاری برای سازمان ملل، دیگر سازمانهای چند جانبه و دولتهای سراسر جهان است که میتواند در سطح محلی، ملی و جهانی اجرا شود. عدد "۲۱" در عبارت دستورکار ۲۱ به قرن بیست و یکم اشاره دارد. این دستور کار در کنفرانسهای بعدی سازمان ملل مورد تأیید و اصلاح قرار گرفت. هدف از دستورکار ۲۱، کمک به محیط زیست است و در اجلاسی که در سال ۱۹۹۲ در ریو در بارهٔ زمین برگزار شد، مورد توافق واقع شد.
![]() تصویر روی جلد اولین نسخه | |
نویسنده(ها) | سازمان ملل متحد |
---|---|
عنوان اصلی | Agenda 21 |
طراح جلد | سازمان ملل متحد (۱۹۹۲) |
کشور | ایالات متحده آمریکا |
زبان | انگلیسی چینی ژاپنی روسی فرانسوی اسپانیایی |
گونه(های) ادبی | غیر-تخیلی |
ناشر | سازمان ملل متحد |
تاریخ نشر | ۲۳ آوریل ۱۹۹۳ |
گونه رسانه | کتاب چاپی نسخه HTML |
شمار صفحات | ۳۰۰ صفحه |
شابک | شابک ۹۷۸−۹۲−۱−۱۰۰۵۰۹−۷ |
ساختار و محتوا
دستور کار ۲۱ سندی ۳۰۰ صفحهای دارای چهل فصل است که به صورت چهار بخش دستهبندی شدهاست:[۲][۳]
- بخش ۱: ابعاد اجتماعی و اقتصادی که در تصمیمگیری، معطوف به مبارزه با فقر به خصوص در کشورهای در حال توسعه، تغییر الگوهای مصرف، ارتقا بهداشت، دستیابی به جمعیتی پایدارتر و سکونت گاه پایدار میباشد.
- بخش ۲: حفاظت و مدیریت منابع برای توسعه که شامل حفاظت از جو، مبارزه با جنگل زدایی، حفاظت از محیط شکننده، حفاظت از تنوع زیست شناختی (تنوع زیستی)، کنترل آلودگی و مدیریت بیوتکنولوژی، و ضایعههای رادیواکتیو است.
- بخش ۳: بخش سوم: تقویت نقش گروههای عمده شامل نقش کودکان و نوجوانان، زنان، سازمانهای غیردولتی، مقامهای محلی، کسب و کار و صنعت و کارگران؛ و تقویت نقش مردم بومی، جوامع آنها، و کشاورزان.
- بخش ۴: ابزارهای اجرا: اجرا شامل علم، انتقال فناوری، آموزش، نهادهای بینالمللی و مکانیزمهای مالی است.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.