From Wikipedia, the free encyclopedia
گیرندهٔ ناقوسیشکل ۷ (انگلیسی: Toll-like receptor 7) که بهاختصار «TLR7» نامیده میشود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «TLR7» کدگذاری میشود. ارتولوگهای این پروتئین در پستانداران و پرندگان نیز یافت میشود.[5]
این پروتئین یکی از اعضای خانوادهٔ تیالآر است و آرانای تکرشتهای را شناسایی میکند. در مجموع، اعضای خانوادهٔ تیالآرها در شناسایی عوامل بیماریزا و فعالسازی دستگاه ایمنی ذاتی نقش مهمی ایفا میکنند. کار این پروتئینها، شناسایی الگوی ملکولی وابسته به پاتوژن است که بر سطح عوامل میکروبی موجود است و سپس در تولید سیتوکینها مشارکت میکنند که برای ایمنی ضروری هستند.
ژن «TLR7» بیشتر در ریه، جفت و طحال بیان میشود و از لحاظ مکانی، در مجاورت ژن «TLR8» بر روی کروموزوم ایکس قرار دارد.[6]
پروتئین TLR7 در شناسایی آرانای تکرشتهای که یکی از ویژگیهای رایج ژنوم ویروسهاست و بهویژه در شناسایی ویروس اچآیوی و ویروس هپاتیت سی (HCV) نقش دارد.[7][8] این پروتئین همچنین نقش مهمی در بروز برخی بیماریهای خودایمنی نظیر لوپوس منتشر دارد.
داروی ایمیکیمود بر روی پروتئین TLR7 اثر میگذارد.[9]
پژوهشی جدید در ژوئیه ۲۰۲۰ نشان داد که نقص در ژن TLR7 موجب بروز نوع شدید کووید ۱۹ در افراد جوان میشود.[10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.