From Wikipedia, the free encyclopedia
کنترل تهویه به مکانیسمهای فیزیولوژیکی درگیر در کنترل تنفس، یعنی حرکت هوا به داخل و خارج از ریهها اشاره دارد و تهویه تنفس را تسهیل میکند. تنفس به استفاده از اکسیژن و از بین بردن دی اکسید کربن توسط بدن و سلولهای فردی در تنفس سلولی گفته میشود. [1]
مهمترین کارکرد تنفس، تأمین اکسیژن به بدن و دفع زباله آن از دیاکسیدکربن است. در اکثر شرایط، فشار جزئی دی اکسید کربن (PCO2) یا غلظت دی اکسید کربن میزان تنفس را کنترل میکند.
گیرندههای شیمیایی محیطی که تغییرات در سطح اکسیژن و دی اکسید کربن را تشخیص میدهند در بدنه آئورت شریانی و بدنه کاروتید قرار دارند. گیرندههای شیمیایی مرکزی در درجه اول نسبت به تغییرات pH در خون حساس هستند (که ناشی از تغییر در سطح دی اکسید کربن است). اطلاعات مربوط به گیرندههای محیطی در امتداد اعصاب به گروههای تنفسی مرکز تنفس منتقل میشود. چهار گروه تنفسی، دو عدد در مدولا (بخشی در ساقه مغز) و دو عدد در پل مغز وجود دارد. [2] این دو گروه در پل مغز به عنوان گروه تنفسی پونتی شناخته میشوند.
از مرکز تنفس، عضلات تنفسی، به ویژه دیافراگم [3] فعال میشوند تا باعث حرکت هوا در داخل و خارج از ریهها شود.
تنفس به طور معمول یک فرایند ناخودآگاه، غیر ارادی، خودکار است. الگوی محرکهای حرکتی هنگام تنفس را میتوان به یک مرحله دم و یک مرحله بازدم تقسیم کرد. دم یک افزایش ناگهانی در ترشحات حرکتی به عضلات تنفسی (و عضلات انسداد حلقی ) را نشان میدهد. [4] قبل از پایان دم، افت و پایان ترشحات وجود دارد. بازدم معمولاً بیصدا است، مگر در موارد زیاد تنفسی.
مرکز تنفسی در مدولا و پل مغز میزان و عمق تنفس، ( ریتم تنفسی ) را از طریق ورودیهای مختلف کنترل میکند. اینها شامل سیگنالهایی از گیرندههای محیطی و گیرندههای مرکزی است. مانند عصب واگ و عصب glossopharyngeal و سایر گیرندههای مکانیکی در ریهها. [5] [6] و همچنین سیگنالهایی از قشر مغز و هیپوتالاموس.
تهویه معمولاً ناخودآگاه و خودکار است اما با الگوهای جایگزین آگاهانه قابل تغییر است. [5] بنابراین احساسات میتوانند باعث خمیازه کشیدن، خندیدن، آه کشیدن (و غیره) شوند، ارتباطات اجتماعی باعث ایجاد گفتار، ترانه و سوت میشود، در حالی که از فرازهای کاملاً داوطلبانه برای فوتکردن شمعها و نگهداشتن نفس استفاده میشود (مثلاً شنا کردن در زیر آب)که ممکن است باعث سندرم هیپروستیلاسیون شود که ممکن است کاملاً داوطلبانه یا در پاسخ به اضطراب باشد. کنترل داوطلبانه همچنین میتواند بر عملکردهای دیگر مانند ضربان قلب مانند اقدامات یوگا و مراقبه تأثیر بگذارد. [7]
الگوی تهویه نیز به طور موقت توسط رفلکسهای پیچیدهای از قبیل عطسه، فشار، سرفه و استفراغ اصلاح میشود.
میزان تهویه ( حجم تنفسی ) کاملاً کنترل میشود و در درجه اول توسط سطح دی اکسید کربن خون تعیین میشود که توسط میزان سوخت و ساز بدن مشخص میشود. سطح اکسیژن خون در هیپوکسی مهم میشود. این سطوح توسط گیرندههای مرکزی در سطح medulla oblongata برای افزایش pH (به طور غیر مستقیم از افزایش CSF دی اکسید کربن) و گیرندههای محیطی در خون شریانی برای اکسیژن و دی اکسید کربن حس میشوند.
سطح کربن دی اکسید در زمان استفاده از اکسیژن شروع به کم شدن میکند و تولید آن در زمان ورزش کردن و فعالیت افزایش مییابد. CO2 در خون تا حد زیادی به عنوان یونهای بی کربنات (HCO3−) انتقال مییابد، با تبدیل ابتدا به اسید کربنیک (H2CO3)، توسط آنیدراز کربنیک آنزیم و سپس با جداسازی این اسید به H + و HCO3−. بنابراین، ساختن CO 2 باعث ایجاد معادل یونهای هیدروژن جدا شده میشود که pH خون را کاهش میدهد. سنسورهای pH در ساقه مغز واکنش فوری نسبت به این کاهش pH نشان میدهند و باعث میشوند تا مرکز تنفسی میزان و عمق تنفس را افزایش دهد. نتیجه این است که فشار جزئی CO 2 از استراحت به ورزش تغییر نمیکند. در طی دورههای بسیار کوتاه مدت ورزش شدید، آزاد سازی اسید لاکتیک به داخل خون توسط عضلات ورزشکار باعث ریزش در pH پلاسما خون، بهطور مستقل از افزایش PCO2 میشود و این باعث میشود تهویه ریوی به اندازه کافی برای حفظ pH خون تحریک شود.
تحریک مکانیکی ریهها میتواند باعث ایجاد رفلکسهای خاصی شود که در مطالعات حیوانی مشاهده شده است. در انسان، به نظر میرسد این موارد در نوزادان و بیماران مبتلا به مشکل تنفسی از اهمیت بیشتری برخوردار است اما از نظر بهداشتی کمی اهمیت دارد. اعتقاد بر این است که عضله تنفسی توسط اسپندلهای عضلانی از طریق قوس رفلکس درگیر نخاع تنظیم میشود.
داروها میتوانند تا حد زیادی بر میزان تنفس تأثیر بگذارند. مواد مخدر و بیهوشی با کاهش پاسخ طبیعی به افزایش دی اکسید کربن در خون شریانی، باعث تهویه هوا میشوند. محرکها مانند آمفتامین میتواند باعث تنفس عمیق و سریع میشوند.
در بارداری بدن تمایل به افزایش تهویه (کاهش فشار دی اکسید کربن پلاسما زیر مقادیر طبیعی) دارد. این امر به دلیل افزایش سطح پروژسترون و در نتیجه افزایش تبادل گاز در جفت است.
گیرندهها نقش مهمی در تنظیم تنفس دارند و شامل گیرندههای شیمیایی مرکزی و محیطی و گیرندههای کشش ریوی، نوعی از گیرنده مکانیکی هستند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.