عنصر شبه فلزی رادیواکتیو / From Wikipedia, the free encyclopedia
پولونیم(به انگلیسی:Polonium) یک عنصر شیمیایی با نماد Po و عدد اتمی ۸۴ است. این عنصر نایاب جزو شبه فلزات است و به شدت رادیو اکتیو و بدون هیچ گونه ایزوتوپ پایداری است، پولونیم از نظر شیمیایی شبیه به سلنیم و تلوریم میباشد، هرچند که ویژگیهای فلزیش شبیه به همسایههای افقیش در جدول تناوبی: تالیم، سرب و بیسموت میباشد. به علت نیمه عمر کوتاه تمامی ایزوتوپهای پولونیم، وجودش در طبیعت محدود به نشانههایی از پولونیم-۲۱۰ ناپایدار (با نیمه عمر ۱۳۸ روز) در سنگ معدناورانیوم به عنوان محصول دختر یکی مانده به آخر[پاورقی 1] از زنجیره واپاشی اورانیوم-۲۳۸ است. هر چند که ایزوتوپهایی با اندکی عمر بیشتر وجود دارد ولی تولید آنها بیش از حد مشکل است. امروزه، بهطور معمول پولونیم در مقادیر میلیگرم با فعال سازی نوترونی از بیسموت ساخته میشود. به علت رادیواکتیویته شدید پولونیم که مسبب رادیولیز پیوندهای شیمیایی و خودگرمایی رادیواکتیو ان است، شیمی آن اکثراً از مقیاس اثری که به جا میگذارد بررسی میشود.
پولونیم در سال ۱۸۹۸ میلادی توسط ماری و پیر کوری کشف شد، وقتی که پولونیم از سنگ معدن اورانیم استخراج و فقط بهواسطه رادیو اکتیویته شدیدش شناسایی شد در واقع اولین عنصری بود که توسط آنها به خوبی کشف شد. به افتخار سرزمین مادری ماری کوری، لهستان (به انگلیسی: Poland) این عنصر پولونیم نام گذاری شد. پولونیم کاربری کمی دارد، و همه آنها مربوط به رادیواکتیو بودن آن میشود: گرمکننده در کاوشگرهای فضایی، دستگاه آنتی استاتیک و منبع نوترون و پروتوی آلفا. به علت این که پولونیم به شدت رادیو اکتیویته است بسیار سمی و خطرناک محسوب میشود.