نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق
نیروی هوایی چین / From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق چین (به چینی: 中国人民解放军空军) بخش هوایی ارتش آزادیبخش خلق چین میباشد. این نیرو تا سال ۲۰۲۰ دارای بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ نفر پرسنل فعال و بیش از ۳٬۳۷۰ فروند هواگرد نظامی است.[3] نیروی هوایی چین، دارای ۵ شاخهٔ اصلی، شامل شاخهٔ هوانوردی، شاخهٔ موشکهای هوابههوا، شاخهٔ رادار، شاخهٔ نیروهای هوابرد و شاخهٔ توپهای ضدهوایی است.[3]
اطلاعات اجمالی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق 中国人民解放军空军, بنیانگذاری ...
نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق 中国人民解放军空军 | |
---|---|
بنیانگذاری | ۱۱ نوامبر ۱۹۴۹؛ ۷۴ سال پیش (۱۹۴۹-11}}) |
کشور | چین |
وفاداری | حزب کمونیست چین |
رسته | ارتش آزادیبخش خلق |
گونه | نیروی هوایی |
نقش | جنگ هوایی، نیروهای هوابرد، پدافند هوایی |
اندازه | ۴۰۰٬۰۰۰ نفر پرسنل فعال (۲۰۲۰)[1] ۳٬۳۷۰+ هواگرد نظامی (۲۰۲۰)[2] |
نبردها | |
فرماندهان | |
فرمانده | ارتشبد چانگ دینگکیو |
کمیسار سیاسی | ارتشبد یو ژانگفو |
نشان | |
پرچم | |
نشان | |
Low Visibility Roundel | |
ناوگان هوایی | |
جنگنده | شیان جیاچ-۷ |
بمبافکن | شیان جیاچ-۷، اچ-۶ |
هواپیمای الکترونیک | KJ-200، KJ-500، KJ-2000، توپولف-۱۵۴ |
شکاری | چنگدو جی-۷، شینیانگ جی-۸، چنگدو جی-۱۰، شنیانگ جی-۱۱، شنیانگ جی-۱۶، چنگدو جی-۲۰، سوخو-۲۷، سوخو-۳۰، سوخو-۳۵، سوخو-۳۴ |
بالگرد | سوپر فرلون، Harbin Z-9 |
هواپیمای رهگیر | شینیانگ جی-۸ |
هواگرد آموزشی | هانگدو جیال-۱۰, هانگدو جیال-۸, گوییژو جیال-۹ |
هواپیمای باری | شیان وای-۲۰، Shaanxi Y-9، Shaanxi Y-8، شیان وای-۷، ایلیوشین ایل-۷۶ |
هواپیمای سوخترسان | شیان اچ-۶، ایلیوشین-۷۸ |
بستن