![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/76/MAKS2015part1-10_%2528cropped%2529.jpg/640px-MAKS2015part1-10_%2528cropped%2529.jpg&w=640&q=50)
سوخو-۳۴
جنگنده-بمبافکن روسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سوخو سو-۳۴ (به روسی: Сухой Су-34)، (نامگذاری ناتو: فالبَک)، هواپیمای تهاجمی جنگنده-بمبافکن دو سرنشینه و دوموتورهٔ جت توربوفن ساخت شرکت هوانوردی سوخو در روسیه است که براساس طرح بدنهٔ پروازی جنگندهٔ سوخو-۲۷ طراحی شدهاست. سوخو-۳۴ برای جایگزینی جنگنده-بمبافکن تاکتیکی سوخو-۲۴ و بمبافکن دوربرد توپولف تو-۲۲ام در نیروی هوایی روسیه ساخته شدهاست.[2][3] نخستین نمونهٔ سوخو-۳۴ در سال ۱۹۹۰ پرواز کرد و در ابتدا برای نیروی هوایی شوروی در نظر گرفته شده بود.[4] تولید این هواپیمای تهاجمی از سال ۲۰۰۶ آغاز شده و در سال ۲۰۱۴ بهطور رسمی وارد نیروی هوایی روسیه شد. قیمت هر فروند از این جنگنده-بمبافکن حدود ۳۶ میلیون دلار اعلام شدهاست.[نیازمند منبع]
سوخو-۳۴ | |
---|---|
![]() | |
یک سوخو - ۳۴ نیروی هوایی روسیه در حال پرواز نمایشی در نمایشگاه هوایی ماکس (۲۰۱۵) | |
کاربری | جنگنده-بمب افکن، جنگندهٔ تهاجمی |
کشور سازنده | ![]() |
تولیدکننده | شرکت هوانوردی سوخو، اتحادیه تولید هواگرد نووسیبیرسک |
نخستین پرواز | ۱۳ آوریل ۱۹۹۰ |
معرفیشده در | ۲۰ مارس ۲۰۱۴ |
وضعیت | فعال |
کاربر اصلی | نیروی هوایی روسیه |
ساختهشده | ۲۰۰۶-اکنون |
تعداد ساختهشده | ۱۴۰ فروند (۷ فروند آزمایشی و ۱۳۱ فروند عملیاتی)[1] |
هزینه هر فروند | ۳۶ میلیون دلار |
توسعهیافته از | سوخو-۲۷ |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Russian_Air_Force_Sukhoi_Su-34.jpg/640px-Russian_Air_Force_Sukhoi_Su-34.jpg)
سوخو-۳۴ دارای یک کابین زرهی برای نشستن دو خدمه در کنار یکدیگر است.[5] این جنگنده عمدتاً برای استقرار تاکتیکی علیه اهداف زمینی و دریایی (نقش بمباران تاکتیکی / حمله / بازدارندگی، از جمله علیه اهداف کوچک و متحرک) در مأموریتهای انفرادی و گروهی در روز و شب، در شرایط آب و هوایی مساعد و نامساعد طراحی شده و دارای سامانههای جنگ الکترونیک و قابلیت انجام عملیات شناسایی هوایی است.[6][7]