نبرد حلب (۲۰۱۲–۲۰۱۶)
درگیری نظامی در حلب (۲۰۱۲ - ۲۰۱۶) / From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد حلب یا جنگ حلب (به عربی: معرکة حلب)، به رویارویی نظامی در حلب، بزرگترین شهر سوریه گفته میشود، که میان نیروهای مخالف دولت سوریه و بر ضد دولت و ارتش سوریه از ژوئیه سال ۲۰۱۲ میلادی در جریان است.[48] [49] این جنگ از ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲ شروع شد و با پیروزی قاطع دولت سوریه و متحدان آنها به پایان رسید و بخشی از جنگ داخلی سوریه است.[50] محوریت و اهمیت جنگ در حلب باعث شده که طرفهای درگیر، آن را با عنوان «مادر جنگها»[51] یا «استالینگراد سوریه» نامگذاری کنند.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
برخی از منابع فهرستشده در این مقاله ممکن است معتبر نباشند. |
در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. |
نبرد حلب معرکة حلب | |||||
---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ داخلی سوریه | |||||
طبق گردش عقربههای ساعت از بالا سمت چپ: یک تانک منهدم شده در حلب، ساختمانهای میدان سعدالله الجبیری حلب پس از بمبگذاری در اکتبر ۲۰۱۲، ساکنان حلب در انتظار دریافت غذا و جنگجوی ارتش آزاد سوریه در حال قدم زدن در میان خرابههای حلب پایین: وضعیت حلب در ۲۰ اوت ۲۰۱۶، هنگامی که شورشیان و نیروهای دولتی سوریه یکدیگر را محاصره کردند نقشه
| |||||
| |||||
فرماندهان و رهبران | |||||
زوران بیرهات[2] (فرمانده ارشد YPJ) شروان عفرین[2] (فرمانده YPG) [3] نوژین دیرک[4] (فرمانده YPJ) سوسن بیرهات (فرمانده YPJ) | |||||
واحدهای درگیر | |||||
نیروهای مسلح سوریه واحدهای درگیر
واحدهای درگیر پشتیبانی:
واحدهای درگیر
|
جبهه انصارالدین (از اواسط سال ۲۰۱۴)[34] حزب ترکستان اسلامی در سوریه[38]جنبش صلاح الدین کرد[39] | ||||
| |||||
قوا | |||||
۲۰٬۰۰۰ سرباز نیروی زمینی سوریه (۲۰۱۲)[41] ۱٬۵۰۰ جنگجو نیروی دفاع ملی سوریه[42] ۲٬۰۰۰–۴٬۰۰۰ جنگجو حزبالله لبنان[43] ۴٬۰۰۰ جنگجو حزبالله عراقی[24] |
۱۵٬۰۰۰ جنگجو (۲۰۱۲)[44]
ح. ۸٬۰۰۰ جنگجو (اواسط ۲۰۱۶)[45]
| ||||
نامعلوم | |||||
a در سال ۲۰۱۲ و در آغاز نبرد، منطقه تحت کنترل YPG بیطرف بود، همچنین این منطقه نیمه متحد با شورشیان ۲۰۱۲–۲۰۱۴،[47] بیطرف ۲۰۱۵–۲۰۱۶ و نیمه متحد با ارتش سوریه در طول حمله نهایی در اواخر سال ۲۰۱۶ (رجوع کنید به نبرد حلب (نوامبر و دسامبر ۲۰۱۶)). | |||||
هزاران نفر از مردم حلب خواستار ترک منازل خود برای رسیدن به جاهای امن بودند. در ششم سپتامبر ۲۰۱۶ بشار اسد رئیسجمهور سوریه، پیشنهاد عفو شبه نظامیان در حلب را داد و همچنین پیشنهاد کرد که کمک میکند تا شبه نظامیان و خانوادههایشان به مناطق امن منتقل شوند. اینگونه توافقها در دیگر نواحی انجام شد ولی شبه نظامیان سوری حاضر در حلب، این پیشنهاد را رد کردند.[52] در اوایل اکتبر ۲۰۱۶ میلادی، استفان دی میستورا فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه نیز، به نیروهای جبهه فتح الشام (جبهه النصره سابق) پیشنهاد داد که شخصاً حاضر است تا آنها را در هنگام خروج از شرق حلب همراهی کند و آنها نیز دست از گروگانگیری غیرنظامیان در این شهر بردارند؛ ولی اعضای جبهه فتح الشام این پیشنهاد را رد کردند.[53]
در اواخر اکتبر ۲۰۱۶ میلادی، نیروهای سوریه و روسیه، دالانهای انسان دوستانه را باز کردند تا برای شبه نظامیان مستقر در حلب امکان رسیدن به مکانهای امن فراهم شود. در ادامه این رویدادها، روزنامه ایندیپندنت گزارش داد: شورشیان سوریه، مانع از خروج شبه نظامیان و فرار آنها شدهاند.[54]
در اواخر سپتامبر ۲۰۱۶، روسیه و سوریه، بمباران شهر حلب را از سر گرفتند که در شش سال جنگ سوریه بیسابقه بود. آنها در این بمباران از بمب آتش زا استفاده کردند. سازمانهای حقوق بشر تخمین زدند که نیمی از مجروحان و حادثه دیدگان کودک هستند. نیروهای روسیه و سوریه همچنین متهم شدند به حملات هوایی که هدفمندانه نیروهای نجات و فرستاده کمک کنند اولیه در بیمارستانها و دیگر ساختارهای شبه نظامی را هدف قرار میداد.[55]
این جنگ سبب ویرانی فاجعه باری برای شهر باستانی حلب به عنوان یکی از مکانها و سایتهای میراث فرهنگی سازمان ملل شد.[56] بشار اسد در گفتگو با شبکه خبری «روسیا الیوم» از برخورد دوگانه غرب در خصوص نقض حقوق بشر در سوریه انتقاد کرد.[57]