قانون‌گرایی (فلسفه چینی)

قانون‌گرایی که در فلسفه چینی فاجیا^[3] نامیده می‍شود، یکی از شش مکتب فکری کلاسیک در فلسفه چینی است. با معنای لغوی «روش ها/استانداردها» (فا؛ 法) و «خانه» یا «مدرسه» (جیا)،^{[4][5] : ۹۳} مکتب فا نشان‌دهنده چندین شاخه از آنچه فنگ یولان آن را «مردان روش» می‌نامید که نقش‌های اساسی در ساخت امپراتوری بوروکراتیک چین ایفا کردند،^[6] و در غرب نیز «دولت‌مردان واقع گرا» نامیده می‌شوند.^[7][8]

لگالیسم
مجسمه مصلح اعضم شانگ یانگ
زبان‌های چینی	法家
معنای تحت‌اللفظی	«فا» روش انجام دادن و استاندارد، «جیا» مدرسه، فکر، و متخصص است، که در چینی مدرن استفاده می‌شود.[1][2]
رونویسی‌ها چینی استاندارد پین‌یین Fǎjiā Gwoyeu Romatzyh Faajia وید جایلز Fa3-chia1 IPA [fà.tɕjá] وو Romanization Fat平 ka平 زبان کانتونی معیار ییل Faatgāa IPA [fāːt̚.káː] جیوت‌پینگ Faat3-gaa1 مین نان Tâi-lô Huat-ka

ژاک گرنت چین‌شناس، آن‌ها را («کسانی که بعدتر «قانون‌گرایان» (فاجیا) نامیده شدند») را مهم‌ترین سنت فکری قرن چهارم و سوم پیش از میلاد می‌دانست و «نظریه‌پردازان دولت» می‌خواند.^[9] پس از تسلط سلسله هان بر نهادهای دولتی و سلسله کین که تقریباً بدون تغییر،^{[10][11] : ۱۰۵}سلسله شین تا تانگ را می‌توان به‌عنوان «گرایش‌های دولت‌گرایانه و متمرکز» سنت «قانون‌گرا» مشخص کرد.^[12]

پانویس

1. Pines، یوری، "/entries/chinese-legalism/ Legalism in Chinese Philosophy, The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2014 Edition), Edward N. Zalta (ed.), 1. Defining Legalism.
2. Garfield, Jay L.; Edelglass, William (9 ژوئن 2011). The Oxford Handbook of World Philosophy. OUP USA. ISBN 978-0-19-532899-8 – via Google Books.
3. Tao Jiang 2021. p234-237. Origins of Moral-Political Philosophy in Early China

   • Pines, Yuri, "Legalism in Chinese Philosophy", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2023 Edition), Edward N. Zalta & Uri Nodelman (eds.), https://plato.stanford.edu/entries/chinese-legalism/#DefiFaTrad* Mou, Bo 2009.
   • Hansen, Chad. Philosophy East & West. Jul94, Vol. 44 Issue 3, p435. 54p. Fa (standards: laws) and meaning changes in Chinese philosophy
   • Hansen, Chad 1992/2000. p346. A Daoist Theory of Chinese Thought
   • Creel, Herrlee Glessner.1970,1982. p93,119-120. What Is Taoism?: And Other Studies in Chinese Cultural History
4. Goldin (2011).
5. Creel, Herrlee Glessner (September 15, 1982). What Is Taoism?: And Other Studies in Chinese Cultural History. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-12047-8 – via Google Books.
6. Chen, Jianfu (1999). Chinese Law: Towards an Understanding of Chinese Law, Its Nature and Development. The Hague: Kluwer Law International. p. 12. ISBN 9041111867. Feng Youlan 1948. p.37. A short history of Chinese philosophy
7. Chen, Jianfu. p17.2015 Chinese Law: Context and TransformationRevised and Expanded Edition. BRILL. ISBN 9789004228894 – via Google Books.Peng He 2011. p646. The Difference of Chinese Legalism and Western Legalism.
8. Zalta, Edward; Nodelman, Uri (2010). "Funding Models for Collaborative Information Resources and Repositories: The Stanford Encyclopedia of Philosophy Experience". Information Standards Quarterly. 22 (4): 15. doi:10.3789/isqv22n4.2010.04. ISSN 1041-0031.
9. Jacques Gernet 1982. p. 90. A History of Chinese Civilization. https://books.google.com/books?id=jqb7L-pKCV8C&pg=PA90
10. Jay L. Garfield, William Edelglass 2011, p. 60 The Oxford Handbook of World Philosophy https://books.google.com/books?id=I0iMBtaSlHYC&pg=PA60
11. Creel, Herrlee Glessner (September 15, 1982). What Is Taoism?: And Other Studies in Chinese Cultural History. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-12047-8 – via Google Books.
12. Hengy Chye Kiang 1999. p. 44. Cities of Aristocrats and Bureaucrats. https://books.google.com/books?id=BIgS4p8NykYC&pg=PA44

منابع

• Pines, Yuri (2023), Zalta, Edward N. (ed.), "Legalism in Chinese Philosophy", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2018 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, retrieved 2022-01-28
• Garfield, Jay L. ; Edelglass, William. The Oxford Handbook of World Philosophy. 2011
• Creel, Herrlee Glessner. What Is Taoism?: And Other Studies in Chinese Cultural History (1982)
• Creel, Herrlee Glessner. Shen Pu-hai: A Chinese Political Philosopher of the Fourth Century B.C. (1974)
• Creel, Herrlee G. (1953), Chinese Thought from Confucius to Mao Tsê-tung, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-12030-0.
• Creel, Herrlee Glessner, 1974 Shen Pu-Hai: A Secular Philosopher of Administration, Journal of Chinese Philosophy Volume 1.
• Schwartz, Benjamin I. (1985), The World of Thought in Ancient China, Cambridge, MA: Harvard University Press, ISBN 978-0-674-96191-3.
• Graham, A.C. , Disputers of the TAO: Philosophical Argument in Ancient China (Open Court 1993). شابک ‎۰−۸۱۲۶−۹۰۸۷−۷ISBN ۰-۸۱۲۶-۹۰۸۷-۷
• Hansen, Chad. A Daoist Theory of Chinese Thought: A Philosophical Interpretation (1992/2000)
• Hansen, Chad. Philosophy East & West. Jul94, Vol. 44 Issue 3. Fa (standards: laws) and meaning changes in Chinese philosophy
• Bodde, Derk (1986). The Cambridge History of China Volume I: Ch'in and Han Empires, 221 B.C. -- A.D. 220. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24327-8.
• Barbieri-Low, Anthony, trans. The Standard Measure of Shang Yang (344 B.C.) (2006)
• Eno, Robert (2010), Legalism and Huang-Lao Thought (PDF), Indiana University, Early Chinese Thought Course Readings
• Goldin, Paul R. (2011), "Persistent misconceptions about Chinese 'Legalism'" (PDF), Journal of Chinese Philosophy, 38 (1): 88–104, doi:10.1111/j.1540-6253.2010.01629.x See also
  • Goldin, Paul R. (2011), "Response to editor", Journal of Chinese Philosophy, 38 (2): 328–329, doi:10.1111/j.1540-6253.2011.01654.x.
  • Cheng, Chung-ying (2011), "Editor's discussion", Journal of Chinese Philosophy, 38 (2): 330, doi:10.1111/j.1540-6253.2011.01655.x.
• Harris, Eirik Lang, Legalism (Oxford Bibliographies Online) (Oxford University Press, 2018).
• Lai, Karyn L. (2008), An Introduction to Chinese Philosophy, Cambridge University Press, ISBN 978-1-139-47171-8.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Legalism (Chinese philosophy)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون

• صفحات فلسفه چینی چاد هانسن
• "قانون‌گرایی چینی (در زمان ما، ۱۰/۱۲/۱۵)"
• هان فیزی
• کتاب لرد شانگ