فخرالدین عراقی
شاعر و فیلسوف ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فَخرُالدّین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار کمیجانی یا فَخرُالدّین عَراقی کمیجانی از شاعران و عارفان و نویسندگان صوفی ادب فارسی در سدهٔ هفتم هجری، مؤلف لَمَعات میباشد.
در مورد نام و نسب عَراقی میان غالب تذکرهنویسان اختلاف است. زادروزِ عَراقی بنا به گفته سعید نفیسی در شهرخنجین از توابع شهرستان فراهان استان مرکزی و در سال ۶۱۰ ه.ق است.[1] فخرُالدّین عَراقی در ۸ ذیقعده ۶۸۸ ه. ق، در دمشق درگذشت.[2][3]
قبر وی در جبلالصالحیه در جوار قبر محیالدین بن عربی واقع است.[4]