عملیات والفجر ۱۰
From Wikipedia, the free encyclopedia
عملیات والفجر ۱۰ عملیات تهاجمی گسترده نیروهای مسلح ایران در خلال جنگ ایران و عراق بود، که به مدت ۶ روز در اسفندماه ۱۳۶۶ به فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مشارکت نیروی زمینی ارتش و پشتیبانی نیروی هوایی ارتش و هوانیروز، در منطقه حلبچه و سلیمانیه، عراق و نیز در منطقه نوسودِ ایران، انجام شد.[4]
اطلاعات اجمالی عملیات والفجر ۱۰, تاریخ ...
عملیات والفجر ۱۰ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ ایران و عراق | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
![]() |
![]() | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
صدام حسین هشام فخری عبدالواحد شنان آلرباط |
محسن رضایی علی شمخانی سیدیحیی رحیمصفوی صیاد شیرازی | ||||||||
قوا | |||||||||
نیروی زمینی عراق نیروی هوایی عراق |
سپاه پاسداران نیروی زمینی ارتش نیروی هوایی ارتش هوانیروز ارتش | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
۱۰٫۰۰۰ نفر کشته ۵٫۴۰۰ نفر اسیر[2] | ۳٫۰۰۰ نفر کشته[3] |
بستن
عملیات والفجر ۱۰ در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۶۶ به منظور تصرف شهر حلبچه و بخشهایی از خاک عراق و دستیابی به یک برتری سیاسی، طراحی و اجرا شد[5] و در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۶۶ با تصرف منطقهای به وسعت ۱٫۲۰۰ کیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره و طویله از سوی نیروهای ایرانی، پایان پذیرفت.[6] در این عملیات ارتش عراق به اتهام همکاری با نیروهای ایرانی، اقدام به بمباران شیمیایی حلبچه نمود که در نهایت به کشته شدن بیش از ۵ هزار نفر از افراد غیرنظامی انجامید.[7]