شکربوره
From Wikipedia, the free encyclopedia
شکربوره نوعی شیرینی قدیمی ایرانی است به شکل سمبوسه که با بادام، گردو یا فندق آسیاب شده و شکر پر میشود و در تنور پخته میشود.. شکربوره معمولاً برای عید نوروز پخته میشود. سطح بیرونی آن را با ابزاری مخصوص طرح میدهند.[1]
شکربوره ساده آنگونه که در افغانستان تهیه میشود و در آنجا به آن شکرپاره/شکرپیره میگویند. | |
نامهای جایگزین | شکربورک، شکرپوره، شکرپیره |
---|---|
بخش | شیرینی |
خاستگاه | ![]() |
منطقه | مناطق گوناگون ایران باستان |
مواد اصلی | خمیر، شکر، پودر بادام |
شکربوره گونهای شیرینی ایرانی است که قدمتی طولانی دارد و دستکم به دوران ساسانیان میرسد. این شیرینی در اصل مانند حلوایی بود که از شکر و بادام درست میشد. نامهای دیگر آن در فارسی عبارتند از: شکربُره، شکربورک، شکرپاره و شکرپیره. شکرپوره[2][3] شکرپیره، شکرباره، سنبوسه قندی، اگردک،[4] سکری وسکران[5] شناخته میشده و در اشعار فارسی از آن زیاد نام برده شدهاست.[6] این شیرینی هنوز در برخی مناطق شاهنشاهی پیشین ایران، مانند افغانستان و آسیای مرکزی و قفقاز محبوب است. در افغانستان نوع سادهای از آن درست میشود به نام شِکَرپاره. در افغانستان به گویش محلی آن را شکرپیره یا شیرپیره مینامند. این شیرینی در پاکستان هم تهیه میشود.[7]
این شیرینی در آناتولی به ترکی Şekerpare نامیده میشود و یکی از دسرهای محبوب در غذاهای ترکی است. شکرپاره در آنجا عمدتاً با پختن چند گلوله نرم از شیرینی بادام آغشته به شربت قند غلیظ با طعم لیمو تهیه میشود.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/%C5%9E%C9%99k%C9%99rbura_Novruz_%C5%9Firniyyat%C4%B1.jpg/640px-%C5%9E%C9%99k%C9%99rbura_Novruz_%C5%9Firniyyat%C4%B1.jpg)
در جمهوری آذربایجان به آن şəkərbura میگویند و به عنوان دسر استفاده میشود.[8][9] این شیرینی به در آنجا شکل نیمههلالی دارد و با بادام آسیاب شده، فندق یا گردو و شکر پر میشود. شکربوره، شورقوغال و باقلا از غذاهای نمادین عید نوروز در جمهوری آذربایجان هستند.[10]
تهیه شکربوره در جمهوری آذربایجان معمولاً شامل کار گروهی از اقوام، دوستان و همسایگانی است که در خانه شخصی جمع میشوند تا این نوروز را شاد کنند. شکربوره نیز مانند سایر شیرینیهایی که برای نوروز تهیه میشود، معنایی نمادین دارد که به معنای نیمه ماه یا شعله آتش است.[11][12]