زبان بالیایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان بالی یا بالیایی یکی از زبانهای مالایو-پلینزیایی است که ۳٫۳ میلیون گویشور در بخشهایی از اندونزی شامل جزیره بالی، شمال جزیره پنیدا، غرب لومبوک و شرق جاوه دارد. بیشتر گویشوران بالیایی زبان اندونزیایی را نیز میدانند. عکس آن متقابلاً برقرار نیست؛ ولی جاوهای زبانها پس از مدت کوتاهی میتوانند آن را بفهمند.
زبان بالیایی | |
---|---|
ᬪᬵᬱᬩᬮᬶ, ᬩᬲᬩᬮᬶ1 بهاسا بالی، باسا بالی1 | |
منطقه | بالی، جزیره پنیدا، لومبوک و جاوه، اندونزی |
قومیت | Balinese، Bali Aga |
شمار گویشوران | [1] |
آسترونزیایی
| |
گونههای نخستین | بالیایی کهن
|
خط لاتین، الفبای بالیایی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | ban |
ایزو ۳–۶۳۹ | ban |
گلاتولوگ | bali1278 [2] |
مناطق بالیاییزبان به رنگ زرد | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
طبق تخمین سازمان فرهنگ بالی در سال ۲۰۱۱، کمتر از ۱ میلیون نفر از مردم جزیره بالی در کاربرد روزمره از زبان بالیایی بهره میبرند. در محیطهای شهری والدین تنها از زبان اندونزیایی یا حتی انگلیسی استفاده میکنند و محاورات روزانه به این زبان در مؤسسات و رسانهها انجام نمیشود. شکل نوشتاری این زبان بیش از پیش ناآشنا میشود و بیشتر بالیاییها تنها در ارتباطات زبانی و آن هم به صورت مخلوط با اندونزیایی این زبان را به کار میبرند؛ ولی در محیطهای مهاجرنشین خارج از جزیره، زبان بالیایی کاربرد گستردهای دارد و این محیطها نقش مهمی در زنده ماندن این زبان ایفا میکند.
گونههای بالاتر این زبان به شدت وامدار زبان جاوهای است؛ زیرا گونهای کهن از جاوهای به نام کاوی به عنوان زبان مذهبی در بالی به کار میرود.