موسیقی راک
موسیقی راک سبکی گسترده ای از موسیقی غربی است که در دهه ۱۹۵۰ تحت نام «راک اند رول» آغاز شد و در دهه ۱۹۶۰ در بریتانیا تبدیل به راک نوین شد. از دهه / From Wikipedia, the free encyclopedia
موسیقی راک سبک گسترده ای از موسیقی همه پسند است که در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ و سال های نخست دههٔ ۱۹۵۰ میلادی با نام «راک اند رول» شکل گرفت و در میانهٔ دههٔ ۱۹۶۰ و بعد تر به طیف گستردهای از سبکهای مختلف به ویژه در انگلستان و ایالات متحده گسترش یافت.[1] این سبک مستقیماً از سبک های بلوز، ریتم اند بلوز، موسیقی بردگان آمریکایی و موسیقی کانتری گرفته شده است.[2] همچنین تأثیراتی از موسیقی جاز و کلاسیک را نیز در خود گنجانده است.[3] نام راک از گزاره to rock در زبان انگلیسی به معنای «جنباندن و تکان خوردن» میآید. سازهای رایج در موسیقی راک گیتار برقی، گیتار بیس، درام و سازهای کوبهای دیگر و کی بورد است که معمولاً در چهارچوب یک گروه موسیقی به نوازندگی میپردازند. در ابتدا راک مبتنی بر کسر میزان ۴/۴ بوده و از سروده های با گونه بیت استفاده زیادی میشد. هرچند با گذشت زمان موسیقی راک از دید ساختار بسیار گوناگون شده است. در آغاز سرودههای راک بیشتر برای دلباختگی و دلبستگی نوشته میشدند اما در دهه ۶۰ میلادی جستارهای مدنی، سیاسی و اجتماعی وارد موسیقی راک شدند. از دهه پنجاه میلادی تا سال های نخست سده بیست و یکم راک محبوبترین سبک موسیقی در ایالات متحده و بیشتر دنیای غرب بود.
ریشههای سبکی | |
---|---|
ریشههای فرهنگی | از نیمه دوم دهه ۱۹۵۰ میلادی تا نیمه نخست دهه ۱۹۶۰ میلادی، انگلستان و آمریکای شمالی |
سازهای معمول | |
فرمهای مشتقشده |
|
زیرژانرها | |
| |
ژانرهای درهمآمیخته | |
حلقههای منطقهای | |
سایر مطالب | |
|
نوازندگان راک در میانه دهه ۱۹۶۰ شروع به جایگزینی جُنگ به جای تک آهنگ در هنر موسیقی کردند. گروه موسیقی بیتلز پیشرو این جنبش بود. موسیقی آنها به راک پایههای فرهنگی مورد نیاز را داد تا بتواند خود را با نام موسیقی مورد پسند جای بیندازد. در دهه شصت میلادی که از آن با نام دوره کلاسیک راک[1] یاد میشود، سبک های تازه ای در موسیقی راک به مانند بلوز راک، فولک راک، کانتری راک، راک جنوبی، راگا راک و جاز فیوژن پدیدار شدند.[1] پیدایش این سبکها و جنبش هوشربودگان که در میانههای دهه ۶۰ میلادی اوج گرفته بود پایه ایجاد سبک سایکدلیک راک شدند. در این دهه سبک های تازه دیگری نیز به وجود آمدند مانند پراگرسیو راک، که به ویژگیهای هنری و پیچیدگی ساختار موسیقی میپرداخت و گلم راک که به جلوههای نمایشی و اجرا زنده ارزش بیشتری میداد نیز به وجود آمد. در نیمه نخست دهه ۷۰ میلادی زیر سبک هوی متال در کشور انگلستان از زیر سبک هارد راک به وجود آمد که آمیزهای از آوازهای خشن و آواهای از هم گسیخته گیتار برقی است. در نیمه دوم دهه هفتاد میلادی سبک پانک راک در انگلستان شکل گرفت. این سبک نوپا و پرانرژی تنها به جستارهای سیاسی و مدنی اشاره میکرد. پانک راک به گسترش پی در پی دیگر سبک ها مانند نیو ویو و پست پانک و در نهایت آلترناتیو راک در دهه ۸۰ میلادی کمک کرد.
در دهه ۱۹۹۰ آلترناتیو راک و شاخه هایش موسیقی راک را در بر گرفتند. از شاخه های آلترناتیو راک میتوان گرانج، بریت پاپ، شوگیز، دریم پاپ و ایندی راک را نام برد که در بریتانیا و ایالات متحده به فروش بالایی دست پیدا کردند. در ادامه دهه ۹۰ میلادی زیر سبک دیگری به مانند پاپ پانک، الکترونیک راک، رپ راک و رپ متال نیز وار موسیقی راک شدند. برخی از سبکها قدیمی تر مانند گاراژ راک و پست پانک در نیمه نخست دهه ۲۰۰۰ در تلاش بودند تا موسیقی راک را به ریشه های خود در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی برگردانند. از دهه ۲۰۱۰ موسیقی راک جایگاه خود را به عنوان برترین و پرفروشترین سبک موسیقی در دنیا غرب را از دست داد. هرچند همچنان از دید فروش جایگاه خوبی در هنر موسیقی داشت. سبک های هیپ-هاپ و رقص الکترونیک در دهه ۲۰۱۰ و جنبش احیا پاپ-پانک و پانک-هیپ هاپ در دهه ۲۰۲۰ از موسیقی راک تأثیر فزآینده گرفتند.
راک همچنین پدیدهای از جنبشهای فرهنگی و مدنی نیز بود که منجر به زایشش خرده فرهنگ های بزرگی به مانند مدها و راکرها در انگلستان و جنبش هیپیان و پاد فرهنگی دهه ۶۰ در سانفرانسیسکو ایالات متحده شد. فرهنگ پانک در دهه ۷۰ میلادی خرده فرهنگ های مانند گات و ایمو را در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی درست کرد. موسیقی راک وارث رسم ترانه اعتراضی در موسیقی همه پسند شد که پیشتر در اختیار موسیقی فولک بود.