موسیقی راک
From Wikipedia, the free encyclopedia
موسیقی راک ژانری وسیع از موسیقی عامهپسند است که در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ و اوایل دههٔ ۱۹۵۰ میلادی تحت عنوان «راک اند رول» شکل گرفت و در میانهٔ دههٔ ۱۹۶۰ و بعد تر به طیف گستردهای از سبکهای مختلف، به ویژه در بریتانیا و ایالات متحده گسترش یافت.[1] این سبک مستقیماً از ژانرهای بلوز و ریتم اند بلوز، موسیقی بردگان آمریکایی و موسیقی کانتری گرفته شده است.[2] همچنین تأثیراتی از موسیقی جاز و کلاسیک را نیز در خود گنجانده است.[3] نام راک از فعل to rock در زبان انگلیسی به معنای جنباندن و تکان خوردن میآید. سازهای رایج در موسیقی راک گیتار برقی، گیتار بیس، طبل و کی بورد است که معمولاً در چهارچوب یک گروه موسیقی به نوازندگی میپردازند. در ابتدا راک مبتنی بر کسر میزان ۴/۴ بوده و از سروده های با گونه بیت-همخوانی استفاده زیادی میشد، هرچند با گذشت زمان موسیقی راک از دید ساختار بسیار گوناگون شده است. سرودههای راک بیشتر برای دلباختگی و دلبستگی نوشته میشدند، اما در دهه ۶۰ میلادی جستارهای مدنی و سیاسی نیز وارد موسیقی راک شدند. از دهه پنجاه میلادی تا اوایل قرن بیست و یکم راک محبوبترین سبک موسیقی در ایالات متحده و بیشتر دنیای غرب بود.
راک | |
---|---|
ریشههای سبکی | بلوز الکتریک، جز، فولک، کانتری، بلوز، ریتم و بلوز، سول |
ریشههای فرهنگی | دهه ۵۰ و ۶۰ در بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، اروپا |
سازهای معمول | خواننده، گیتار برقی، گیتار باس، گیتار آکوستیک، درام، کی بورد |
فرمهای مشتقشده | نیو ایج، سینت پاپ، پست پراگرسیو، پراگرسیو پاپ |
زیرژانرها | |
راک اند رول – هوی متال (زیر ژانرهای هویمتال) – پراگرسیو راک – سایکدلیک راک – هارد راک – سافت راک – سرود راک – بلوز راک – گاراژ راک – پانک راک – پروتوپانک – پست-پانک – گوتیک راک – آرت راک – گرانژ – استونر راک – اسید راک – بریت پاپ – پست-بریت پاپ – آلترناتیو راک – ایندی راک – راک کهکشانی – امو – اکسپریمنتال راک – گلم راک – گلم پانک – گروپ سوندز – هارتلند راک – راک صنعتی – اینسترومنتال راک – جنگل پاپ – کروت راک – مدکستر – راک جنوبی – سرف میوزیک – سمفونیک راک – مرگ راک – افسون راک – ریشه راک – راک الکترونیک | |
ژانرهای درهمآمیخته | |
دیسکو - دنس راک - بیت موزیک – کانتری راک – باروک پاپ – پاور پاپ - پاپ راک – پاپ پانک - رپ راک – جز فیوژن – آفرو راک – بانگرا راک – فلامنکو راک – فولک راک – فانک راک – پانتا راک – راگا راک – رای راک – راکابیلی – راکوسون – سامبا-راک – استانر راک – سوفی راک | |
حلقههای منطقهای | |
ایران – بریتانیا – ایالات متحده – اسرائیل –ارمنستان – آرژانتین – استرالیا – بنگلادش – راک بلاروس – بلژیک – بوسنی و هرزگوین – برزیل – کانادا – شیلی – چین – کلمبیا – کوبا – کرواسی – دانمارک – دومینیکن – اکوادور – استونی – فنلاند – فرانسه – یونان – راک آلمانی – مجارستان – ایسلند – هندوستان – اندونزی – ایرلند – ایتالیا – ژاپن – مادریدیا راک – لتونی – لیتوانی – مالزی – مکزیک – نپالی – نیوزیلند – نروژ – پاکستان - پرو – فیلیپین – لهستان – پرتغال – روسیه – صربستان – اسلونی – اسپانیا – سوئد – سوئیس – تاتارستان – تایلند – ترکیه – اوکراین – اروگوئه – ونزوئلا – زامبیا | |
سایر مطالب | |
راک اپرا – گروه راک – تالار مشاهیر راک اند رول – فهرست واژگان موسیقی راک |
نوازندگان راک در میانه دهه ۱۹۶۰ میلادی شروع به جایگزینی جُنگ به جای تک آهنگ در هنر موسیقی کردند. گروه موسیقی بیتلز پیشرو این جنبش بود. موسیقی آنها به راک پایههای فرهنگی مورد نیاز را داد تا بتواند خود را با نام موسیقی مورد پسند جای بیندازد. در دهه شصت میلادی که از آن به عنوان عصر طلایی یا دوره کلاسیک راک[1] یاد میشود، سبک های تازه ای در موسیقی راک به مانند بلوز راک، فولک راک، کانتری راک، راک جنوبی، راگا راک و جاز فیوژن پدیدار شدند.[1] این سبکها و جنبش هوشربودگان که در میانههای دهه ۶۰ میلادی اوج گرفته بود پایههای برای ساخت سبک سایکدلیک راک شدند. در این دهه سبک های تازه دیگری نیز به وجود آمدند مانند پراگرسیو راک که به ویژگیهای هنری و پیچیدگی ساختار موسیقی میپرداختند و گلم راک که به جلوههای نمایشی و اجرا زنده ارزش بیشتری میداند نیز به وجود آمدند. در نیمه نخست دهه ۷۰ میلادی سبک هوی متال در کشور انگلستان از زیر سبک هارد راک به وجود آمد که آمیزهای از آوازهای خشن و آواهای از هم گسیخته گیتار برقی است. در نیمه دوم دهه هفتاد میلادی سبک پانک راک در انگلستان شکل گرفت. این سبک نوپا و پرانرژی تنها به جستارهای سیاسی و مدنی اشاره میکرد. پانک راک به گسترش پی در پی دیگر سبک های مانند نیو ویو و پست پانک و در نهایت آلترناتیو راک در دهه ۸۰ میلادی کمک کرد.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی آلترناتیو راک و زیر سبک هایش موسیقی راک را دربر گرفتند. این زیر سبکها به مانند گرانج، بریت پاپ و ایندی راک در بریتانیا و ایالات متحده به فروش بالایی دست پیدا کردند. در ادامه دهه ۹۰ میلادی زیر سبک دیگری به مانند پاپ پانک، الکترونیک راک، رپ راک و رپ متال نیز وار موسیقی راک شدند. برخی از سبکها مانند گاراژ راک و پست پانک در نیمه نخست دهه ۲۰۰۰ میلادی در تلاش بودند تا موسیقی راک را به ریشه های خود در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی برگردانند. از دهه ۲۰۱۰ میلادی موسیقی راک جایگاه خود را به عنوان برترین و پرفروشترین سبک موسیقی مورد پسند در دنیا غرب را از دست داد. هرچند هنوز همچنان از دید فروش جایگاه خوبی در هنر موسیقی داشت. سبک های هیپ هاپ و رقص الکترونیک در دهه ۲۰۱۰ میلادی و پاپ-پانک-هیپ هاپ در دهه ۲۰۲۰ میلادی بر موسیقی راک تأثیر فزآینده گذاشتند.
راک همچنین پدیدهای از جنبشهای فرهنگی و مدنی بود که منجر به زایشش خرده فرهنگ های بزرگی به مانند مدها و راکرها در بریتانیا و جنبش هیپیان و پاد فرهنگی دهه ۶۰ در سانفرانسیسکو ایالات متحده شد. فرهنگ پانک در دهه ۷۰ میلادی خرده فرهنگ های مانند گوت و ایمو را در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی درست کرد. موسیقی راک وارث رسم ترانه اعتراضی در موسیقی همه پسند شد که پیشتر در اختیار موسیقی فولک بود.