بادیهنشینان نگب
From Wikipedia, the free encyclopedia
بادیهنشینان نگب (عربی: بدو النقب; عبری: הבדואים בנגב هابدوئیم بَنگب) قبیلههای عشایر عرب هستند که به صورت سنتی به شبانی میپردازند و در صحرای نگب زندگی میکنند و روابط نزدیکی با بادیهنشینان شبه جزیره سینا دارند.
کل جمعیت | |
---|---|
۱۶۰٬۰۰۰ | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
اسرائیل, مصر | |
زبانها | |
عربی (بیشتر گویشهای بادیهنشینان و همچنین مصری و فلسطینی), عبری | |
دین | |
اسلام | |
کمی پس از پایان کار عثمانیها فرایند اجباری تختهٔ قاپو کردن بادیهنشینان جریان گرفت که پس از پیدایش اسرائیل بهطور قابل ملاحظهای سرعت گرفت.[1] در جریان جنگ عربها و اسرائیل (۱۹۴۸) بیشتر بادیهنشینان به نواحی همجوار اخراج شدند. بین سالهای ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۹، اسرائیل در شمال شرقی صحرای نگب هفت شهرک را برای متمرکز کردن جمعیت باقیمانده بادیهنشینان و تختهٔ قاپو کردنشان احداث نمود. بیش از نیمی از آنها به این شهرکها رفتند و باقی شان در روستاهایی که از نظر دولت اسرائیل غیرقانونی اند و به مرور توسط خودشان ساخته شده و در نتیجه از امکانات اولیه نظیر برق و آب آشامیدنی و... محروم است، ساکن شدند. در حالی که دولت اسرائیل ترک این روستاهای غیرقانونی را خواهان است، به مرور بعضی شان را به رسمیت شناخته و به دنبالش زیربناهایشان را بهبود بخشیده یا جمعیتشان را به شهرکهای طرح ریزی شده توسط دولت جذب کرده. بادیهنشینان خواهان به رسمیت شناخته شدن تمامشان و فراهم شدن امکانات اولیه هستند.
برآورد میشود که غیر از ۲۵۰۰،۰۰۰ بادیهنشین اسرائیلی در سال ۲۰۱۲ [2] حدود ۱۷۰،۰۰۰ نفر دیگر از ایشان نیز موجود باشند.[3] آنها حدود ۱۲% از شهروندان عرب اسرائیل [4]، ۱۲% از اسرائیلیان ساکن صحرای نگب را تشکیل دهند و بادیهنشینان صحرای نگب حدود ۲۵% جمعیت کل بادیهنشینان را تشکیل دهند.[5]